Δευτεροκανονικά Βιβλία
Με τον όρο Δευτεροκανονικά ή Αναγινωσκόμενα, προσδιορίζουμε δέκα από τα σαράντα εννέα «κανονικά βιβλία»[1] της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία «περιέλαβε ως ιερά...η Αλεξανδρινή ευρύτερη ελληνική Βίβλος των Ο'», όχι όμως και η «Εβραϊκή Βίβλος».[2]
Για τις εκκλησίες που τα ενσωματώνουν στον κανόνα τους, τα βιβλία αυτά δεν αποτελούν «δευτερεύουσας αξίας βιβλία, που υπολείπονται ως προς τη θεοπνευστία και την αυθεντία τους έναντι των λοιπών κανονικών βιβλίων», αλλά «τοποθετούνται αδιακρίτως μεταξύ των πρωτοκανονικών...ως ισότιμα και ισόκυρα με τα πρωτοκανονικά, των οποίων τις θειες αλήθειες συμπληρώνουν».[3] Κατ' αυτή την έννοια επομένως «καταχρηστική είναι και η χρήσις των όρων 'πρωτοκανονικός' και 'δευτεροκανονικός'...καίτοι δ' όμως οι όροι...έχουσι την ρίζαν αυτών εν τη γνωστή φράσει του αγ. Κυρίλλου του Ιεροσολύμων...δεν δηλούσι...ότι τα εν λόγω βιβλία είναι ήσσονος κύρους των πρωτοκανονικών».[4]
Τα βιβλία αυτά είναι:
- Α' Έσδρας ή Ιερεύς
- Τωβίτ
- Ιουδίθ
- Α' Μακκαβαίων
- Β' Μακκαβαίων
- Γ' Μακκαβαίων
- Σοφία Σολομώντος
- Σοφία Σειράχ
- Βαρούχ
- Επιστολή Ιερεμίου.
Για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ως προς την «αξίαν των δευτεροκανονικών βιβλίων ως ισοκύρων προς τα πρωτοκανονικά», σημαντική είναι η «μαρτυρία της αρχαιότατης Εκκλησίας, η οποία παρεδέχθη απ' αρχής ως θεόπνευστα και τα 49 βιβλία»[5] της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα.
Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Χαστούπης Π. Αθανάσιος, 'Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986, σελ. 434
- ↑ Αγουρίδης Σάββας, Ιστορία της Θρησκείας του Ισραήλ, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 308
- ↑ Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 125-126
- ↑ Μπρατσιώτης, στο ίδιο, σελ. 497-498
- ↑ Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής, 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 13