Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου
Ο Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου ή Γουλιέλμος ο πρεσβύτερος (Guglielmo V il vecchio 1115 - 1191) μέλος του Οίκου των Αλεράμιτσι και Μαρκήσιος του Μομφερράτου (1136 - 1191) ήταν γιος τού Ρενιέ του Μομφερράτου και της Γκιζέλας της Βουργουνδίας.[6] Η Γκιζέλα ήταν κόρη του Γουλιέλμου Α΄ της Βουργουνδίας και χήρα του Ουμβέρτου Β΄ της Σαβοΐας. Ο Γουλιέλμος Ε΄ ονομάστηκε "Πρεσβύτερος" για να διακριθεί από τον μεγαλύτερο γιο του Γουλιέλμο.
| Γουλιέλμος Ε', Μαρκήσιος του Μομφερά | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Guglielmo V il Vecchio (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 1100[1] ή 1115 (περίπου) Μομφερράτο |
| Θάνατος | 1191[1] Τύρος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | lord |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιουδήθ του Μπάμπενμπεργκ (από 1133)[2][3] |
| Τέκνα | Κορράδος του Μομφερράτου[2] Γουλιέλμος του Μομφερράτου[4] Βονιφάτιος ο Μομφερατικός[2][5] Ρενιέ του Μομφερράτου Αζαλαΐς του Μομφερράτου Βεατρίκη του Μομφερράτου |
| Γονείς | Ρενιέ, μαρκήσιος του Μομφερράτου[2] και Γκιζέλα της Βουργουνδίας[2] |
| Αδέλφια | Αμεδαίος Γ΄ της Σαβοΐας Αδελαΐδα του Μωριέν |
| Οικογένεια | Οίκος των Αλεράμιτσι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μαρκήσιος του Μομφερράτου (1136–1191) |
| Θυρεός | |
 | |
Περιγράφεται από τον Ιταλό χρονικογράφο Ακέρμπο Μορένα σαν άνθρωπος μέσου ύψους, γεροδεμένος με στρογγυλό πορφυρό πρόσωπο και μαλλιά τόσο ξανθιά που έδειχναν άσπρα, ήταν άνθρωπος ευφυής και γενναιόδωρος αλλά όχι υπερβολικά. Ο Γουλιέλμος είχε ισχυρότατες συνδέσεις : ήταν ανιψιός του πάπα Κάλλιστου Β΄, ετεροθαλής αδελφός του Αμεδαίου Γ΄ της Σαβοΐας, γαμπρός του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου του Παχύ που παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Αδελαΐδα του Μωριέν και ξάδελφος του Αλφόνσου Ζ΄ του Λεόν και της Καστίλης.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΟ Γουλιέλμος νυμφεύτηκε την Ιουδήθ του Μπάμπενμπερκ κόρη του Λεοπόλδου Γ΄ της Αυστρίας και της Αγνής του Βάιμπλινγκεν (28 Μαρτίου 1833). Η Ιουδήθ ήταν 15 ετών όταν παντρεύτηκε· δεν αναφέρονται παιδιά τους πριν το 1140. Υπάρχει πιθανότητα να πέθαναν στην γέννα· ο μικρότερος γιος τους γεννήθηκε το 1162 και η Ιουδήθ πέθανε το 1168. Οι πέντε γιοι τους διακρίθηκαν σε πολύ υψηλές θέσεις στο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Συγκεκριμένα απέκτησαν:
- Γουλιέλμος 1140-1177, κόμης της Γιάφα και της Ασκελόν. Από την σύζυγό του Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ απέκτησε γιο:
- Κορράδος 1140-1192, μαρκήσιος του Μομφερράτου. Νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ, αδελφή της Σιβύλλας.
- Βονιφάτιος 1150-1207, διάδοχός του στην μαρκιωνία του Μομφερράτου και ιδρυτής του Βασιλείου της Θεσσαλονίκης.
- Φρειδερίκος, ακολούθησε εκκλησιαστική σταδιοδρομία και έγινε επίσκοπος της Άλμπα.
- Ρενιέ, νυμφεύτηκε τη Μαρία Κομνηνή, κόρη τού Μανουήλ Α΄ Κομνηνού Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
- Αγνή, παντρεύτηκε τον Γκουίντο Γκουέρρα Γ΄ κόμη της Μοντιλιάνα. Ο γάμος ακυρώθηκε πριν το 1180 σαν άτεκνος.[7]
- Αζαλαΐς απεβ. 1232, παντρεύτηκε τον Μάνφρεντ Β΄ του Σαλούτσο και ήταν αντιβασίλισσα για λογαριασμό του εγγονού της Μάνφρεντ Γ΄.
- Μία κόρη, παντρεύτηκε τον Αλβέρτο της Μαλασπίνα.
Τη Βεατρίκη, σύζυγο τού Ερρίκου Α΄ ντελ Καρρέττο μαρκησίου της Σαβόνα, ο τροβαδούρος Ραιμπώ ντε Βακερά περιγράφει σε μερικά ποιήματά του σαν κόρη -σε άλλα ως εγγονή- τού Βονιφάτιου. Ο Οντόνε του Μομφερράτου (απεβ. 1251), επίσκοπος του Πόρτο και καρδινάλιος (1227), πολλές φορές αναγνωρίζεται σαν γιος του Γουλιέλμου Ε΄ και συγχέεται με τον Φρειδερίκο· οι ημερομηνίες τον παρουσιάζουν ως νόθο γιο του Γουλιέλμου ΣΤ΄. Οι ισχυρές συνδέσεις του Γουλιέλμου και της Ιουδήθ τους δημιούργησαν δυσκολίες να βρουν κατάλληλες νύφες για τους γιους τους και πολλοί μελλοντικοί γάμοι ακυρώθηκαν λόγω συγγένειας. Προσπάθησε να νυμφεύσει τους μεγαλύτερους γιους του με κόρες τού Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας, αλλά οι γάμοι ακυρώθηκαν, επειδή ήταν εξαδέλφια, καθώς είχαν κοινό τους πρόγονο τον Γουλιέλμος Ε΄ της Ακουιτανίας. Ο Γουλιέλμος Ε΄ προσπάθησε κατόπιν να νυμφεύσει τους γιους του με τις αδελφές του βασιλιά της Σκωτίας Γουλιέλμου Α΄ του Λέοντα· δεν είχαν κάποια συγγένεια, αλλά ήταν παντρεμένες. Συμμετείχε στην Β΄ Σταυροφορία στο πλευρό του ετεροθαλούς αδελφού του Αμεδαίου της Σαβοΐας, που πέθανε στην εκστρατεία και του ανιψιού βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου του Νεότερου.
Συμμαχία με τον Μανουήλ Κομνηνό
ΕπεξεργασίαΟ Γουλιέλμος Ε΄ ήταν οπαδός των αυτοκρατορικών που έμειναν γνωστοί σαν Γιβελλίνοι, πολέμησε στο πλευρό του Φρειδερίκου Βαρβαρόσσα ανιψιού της συζύγου του Ιουδήθ. Μετά την συνθηκολόγηση του Βαρβαρόσσα στην Ειρήνη της Βενετίας (1177) προσπάθησε να συνομιλήσει με τις επαναστατημένες πόλεις αλλά ο αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός αναζητούσε συμμάχους στην Ιταλική του πολιτική. Ο Γουλιέλμος έσπασε τους δεσμούς του με τον Βαρβαρόσσα και συμμάχησε με τον Μανουήλ Κομνηνό. Ο γιος του Κορράδος αιχμαλωτίστηκε από τον Καγκελάριο του Βαρβαρόσσα αρχιεπίσκοπο Χριστιανό του Μάιντς αλλά και ο ίδιος ο Καγκελάριος συνελήφθη αιχμάλωτος στην μάχη του Καμερίνο. Ο αυτοκράτορας Μανουήλ πρότεινε τον γάμο της κόρης του Μαρίας με έναν από τους γιους του Γουλιέλμο, ο Κορράδος και ο Βονιφάτιος ήταν ήδη παντρεμένοι και η Μαρία δόθηκε σύζυγος στον μικρότερο αδελφό τους Ρενιέ που ήταν δέκα χρόνια μικρότερος της. Ο Ρενιέ δολοφονήθηκε αργότερα στην εξέγερση του Ανδρόνικου Κομνηνού και ο Γουλιέλμος συμμάχησε ξανά με τον Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα.
Σταυροφορία στην Ουτρεμέρ
ΕπεξεργασίαΜε την άνοδο στον θρόνο της Ιερουσαλήμ του μικρού του εγγονού Βαλδουίνου Ε΄ ορίστηκε συμβασιλεύς, άφησε το Μομφερράτο στους γιους του Κορράδο και Βονιφάτιο και ο ίδιος αν και ήταν άνω των 60 ετών ταξίδευσε στην Ιερουσαλήμ να συγκυβερνήσει. Πήρε το κάστρο του Σαιν Έλιας, πολέμησε στην μάχη του Χαττίν και συνελήφθη από τον Σαλαντίν. Ο δεύτερος γιος του Κορράδος έφτασε στο μεταξύ από την Κωνσταντινούπολη στην Τύρο και ανέλαβε την υπεράσπιση της πόλης. Ο Κορράδος αρνήθηκε να παραδώσει την πόλη στον Σαλαντίν ακόμα και όταν απείλησε να σκοτώσει τον πατέρα του με ένα βέλος, τελικά ο Σαλαντίν αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει. Ο Γουλιέλμος τελικά απελευθερώθηκε στην Τορτόζα και έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μαζί με τον γιο του στην Τύρο. Πέθανε πιθανότατα το καλοκαίρι του 1191, σε ένα διάταγμα τον Μάιο του 1191 φαίνεται ότι ζούσε αφού ο Κορράδος καταγράφεται σαν "γιος του Μαρκησίου του Μομφερράτου".
Τέχνη
ΕπεξεργασίαΟ Γουλιέλμος Ε΄ είναι στόχος δολοφονίας στην σειρά βιντεοπαιχνιδιών Assassin's Creed (2007).[8] Στο παιχνίδι παρουσιάζεται σαν λόρδος της Άκρας υπό τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, εμφανίζεται μεσήλικας παρά το γεγονός ότι πλησίαζε τα 80.[9]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p61481.htm#i614810. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Kindred Britain»
- ↑ p61481.htm#i614810. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Beihammer, Parani & Schabel 2008, p. 183.
- ↑ Marrocchi, Mario (2004). "Guidi, Guido (Guido Guerra III)". Dizionario Biografico degli Italiani (in Italian) (61).
- ↑ McWhertor, Michael (15 October 2009). "Real-Life Assassin's Creed Weapons Seem Like A Good Idea"
- ↑ Nichols, Derek (27 September 2013). "History Behind the Game – Assassin's Creed Characters"
Πηγές
Επεξεργασία- Beihammer, Alexander D.; Parani, Maria G.; Schabel, Christopher D., eds. (2008). Diplomatics in the Eastern Mediterranean 1000-1500: Aspects of Cross-Cultural Communication. BRILL.
- Haberstumpf, Walter. Dinastie europee nel Mediterraneo orientale. I Monferrato e i Savoia nei secoli XII–XV, 1995 (external link to downloadable text).
- Hamilton, Bernard. The Leper King and His Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem, 2000.
- Settia, Aldo A. "Guglielmo V di Monferrato, detto il Vecchio", Dizionario Biografico degli Italiani, vol. LX, Roma 2003 (external link)
- Usseglio, Leopoldo. I Marchesi di Monferrato in Italia ed in Oriente durante i secoli XII e XIII, 1926.