Γιάννης Πετράκης (1969)
Ο Γιάννης Πετράκης (γεννημένος στις 17 Δεκεμβρίου 1969, στις Σίνδο Θεσσαλονίκης) είναι βετεράνος Έλληνας ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ποδοσφαίρου (κάτοχος διπλώματος UEFA Α’), οποίος αγωνίζονταν ως επιθετικός. Ο Γιάννης Πετράκης προέρχεται από ποδοσφαιρική οικογένεια, καθώς ο πατέρας του, Νικόλαος Πετράκης, υπήρξε επίσης ποδοσφαιριστής και αγωνίστηκε στον Άρη Θεσσαλονίκης (1 συμμετοχή με την πρώτη ομάδα) και το Αιγάλεω. Επίσης ο θείος του, Βαγγέλης Πετράκης, υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αγωνιζόμενος διαδοχικά σε Άρη Πτολεμαΐδας, Άρη Θεσσαλονίκης, Α.Ε.Κ. και Ο.Φ.Η. [1] Ακόμη και ο γιός του, ο Νίκος Πετράκης είναι ποδοσφαιριστής και έχει αγωνιστεί σε Ομόνοια Σίνδου και Νίκη Βόλου.[2]
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 17 Δεκεμβρίου 1969 | ||
| Τόπος γέννησης | Σίνδος Θεσσαλονίκης | ||
| Ύψος | 1,85 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 1984-1988 | Ομόνοια Σίνδου | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1988-1993 | Άρης Θεσσαλονίκης | 46 | (1) |
| 1994-1995 | Παναργειακός | 22 | (5) |
| 1995-1996 | Καβάλα | 2 | (0) |
| 1996-1998 | Νίκη Βόλου | 37 | (1) |
| 1998-2000 | Μέγας Αλέξανδρος Καλοχωρίου | ||
| 2000-2002 | Νέα Χαλκηδόνα | ||
| 2002-2003 | Καμπανιακός | ||
| 2003-2005 | Ομόνοια Σίνδου | ||
| 2005-2007 | Κουφάλια | ||
| 2007 | Ολυμπιακός Κυμίνων | ||
| Εθνική ομάδα‡ | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1987 | Ελλάδα Κ18 | ||
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 2008 | Ολυμπιακός Κυμίνων | ||
| 2011 | Κουφαλίων | ||
| 2013 | Ομόνοια Σίνδου | ||
| 2013-2014 | Καμπανιακός | ||
| 2015 | Ολυμπιακός Κυμίνων | ||
| 2021 | Ομόνοια Σίνδου | ||
| 2023 | Εδεσσαϊκός | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 3 Ιουνίου 2024. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ποδοσφαιρική καριέρα
ΕπεξεργασίαΟ Πετράκης ξεκίνησε να αγωνίζεται στην ομάδα της γενέτειράς του, την Ομόνοια Σίνδου. Παρά τα σοβαρά ανατομικά προβλήματα που είχε, διακρίθηκε για την επιθετική του δεινότητα και υπήρξε βασικό στέλεχος τόσο των Μικτών ομάδων της ΕΠΣΜ, όσο και της Εθνικής Ελλάδας Κ-18. Το 1986 μάλιστα, υπέγραψε προσύμφωνο με τον ΠΑΟΚ επί προεδρίας Αχιλλέας Σαββίδη, αλλά δεν ευοδώθηκε τελικά η μεταγραφή του.
Το 1988 αποκτήθηκε από τον Άρη Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε να αγωνίζεται κυρίως ως δεύτερος επιθετικός, πίσω από το μεγάλο αστέρι της ομάδας, τον Βασίλη Δημητριάδη. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Α’ Εθνική στις 25 Μαρτίου 1989 στον αγώνα Άρης-Πανιώνιος 1-1, μπαίνοντας ως αλλαγή στο 57ο λεπτό, στη θέση του Μουρατίδη. [3] Μια σειρά τραυματισμών τον εμπόδισαν να καθιερωθεί στην βασική ενδεκάδα. Επίσης οι προστριβές του με τον Γιώργο Φοιρό, τότε προπονητή της ομάδας, είχαν ως αποτέλεσμα ο Πετράκης να μην εξελιχθεί αγωνιστικά όπως ανέμεναν οι άνθρωποι της ομάδας. Συνολικά φόρεσε 54 φορές τη φανέλα του Άρη σε επίσημους αγώνες (46 συμμετοχές στην Α’ Εθνική και 8 στο Κύπελλο Ελλάδας). Με την κίτρινη φανέλα σημείωσε συνολικά 2 τέρματα, εκ των οποίων το ένα στο θεσμό του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής [4] και το άλλο το Κύπελλο.
Τα μεσάνυχτα της τελευταία μέρα της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου του 1993/94 μεταγράφηκε στον Παναργειακό, με τη φανέλα του οποίου πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις καταγράφοντας 14 συμμετοχές και 3 τέρματα στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος της Β’ Εθνικής. Συνέχισε στον Παναργειακό και την επόμενη χρονιά καταγράφοντας αισθητά λιγότερες συμμετοχές (8) και τέρματα (2). Το καλοκαίρι του 1995 υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Καβάλα ενώ το Γενάρη του 1996 μεταγράφηκε στη Νίκη Βόλου με την οποία πραγματοποίησε 20 εμφανίσεις στη Γ’ Εθνική και βοήθησε ουσιαστικά την ομάδα να κερδίσει την άνοδό της στην Β’ Εθνική. Παρέμεινε και την επόμενη σεζόν στην Νίκη, καταγράφοντας 17 εμφανίσεις στη Β΄ Εθνική 1996-97.
Επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και αγωνίστηκε διαδοχικά με τις φανέλες του Μεγάλου Αλεξάνδρου Καλοχωρίου, Αναγέννηση Χαλκηδόνας, Καμπανιακού, Ομόνοιας Σίνδου, Κουφαλίων και Ολυμπιακού Κυμίνων (άνοδος στην Α1 κατηγορία της ΕΠΣΜ).
Μετά το τέλος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής, διετέλεσε προπονητής σε διάφορες ομάδες της Κεντρικής Μακεδονίας : Ολυμπιακό Κυμίνων (2008), Κουφάλια (2011), Μάλγαρα (2012), Ομόνοια Σίνδου (2013), Καμπανιακό (Γ΄ Εθνική 2013-14) [5][6], Ολυμπιακό Κυμίνων (2015), και ξανά στην Ομόνοια Σίνδου (2016-21)[7].
Στις 19 Αυγούστου 2023 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Εδεσσαϊκού [8], αλλά έλυσε την συνεργασία του στις 5 Σεπτεμβρίου 2023 λόγω σοβαρών οργανωτικών θεμάτων του συλλόγου[9], απόρροια των οποίων ήταν, στις 5 Οκτωβρίου 2023 η ομάδα να ανακοινώσει επίσημα ότι αποσύρεται από το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής.
Εθνικές ομάδες
ΕπεξεργασίαΟ Πετράκης έχει αγωνιστεί με τα εθνικά αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των Κ-16, και Κ-18.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Πετράκης: “Γεννήθηκα ανάπηρος, δεν έπρεπε να παίξω μπάλα! Εγώ έφερα τον Μάντζιο στον Άρη!”
- ↑ Το μήλο κάτω απ'την μηλιά. Ο Νικόλας, στα χνάρια του πατέρα Γιάννη Πετράκη
- ↑ Άρης-Πανιώνιος 1-1 25/03/1989
- ↑ Άρης-ΟΦΗ 4-3 16/04/1989
- ↑ Καμπανιακός νέος προπονητής
- ↑ Καμπανιακός: Τέλος ο Πετράκης
- ↑ Ο Γιάννης Πετράκης ανέλαβε την Ομόνοια Σίνδου
- ↑ Γιάννης Πετράκης ο νέος προπονητής του Εδεσσαϊκού
- ↑ Ολοκλήρωση συνεργασίας Πετράκη με Εδεσσαϊκό!