Γιάννης Νακόπουλος
Ο Γιάννης Νακόπουλος ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής της προπολεμικής εποχής. Αγωνιζόταν ως αμυντικός στην ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης από το 1919, κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδος του 1928.
 Ο Νακόπουλος, πρώτος από αριστερά στην κάτω σειρά, με την ομάδα του Άρη που κατέκτησε το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Τόπος γέννησης | Ελλάδα | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1919-1928 | Άρης Θεσσαλονίκης | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΟ Νακόπουλος εντάχθηκε στο δυναμικό του Άρη το 1919, κατά τα πρώτα χρόνια ύπαρξης της Θεσσαλονικιώτικης ομάδας. Εκείνη την περίοδο δεν είχαν ξεκινήσει ακόμη τα τοπικά πρωταθλήματα και οι "κίτρινοι" έπαιζαν φιλικά παιχνίδια εναντίον στρατιωτικών και συνοικιακών ομάδων, όπως και κατά του παλαιότερου συλλόγου της συμπρωτεύουσας, Ηρακλή.[1] Το 1922, για λόγους που δεν είναι γνωστοί, φαίνεται να μετακόμισε στην Αθήνα και να εντάχθηκε προσωρινά στο δυναμικό του Παναθηναϊκού.[2] Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη.
Ο ίδιος αγωνιζόταν ως αμυντικός και μεταπήδησε στην πρώτη ομάδα του συλλόγου την σεζόν 1922-23, όταν και ορίστηκε αρχηγός του Άρη. Σε αυτή την πρώτη χρονιά, κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή Θεσσαλονίκης και ηττήθηκε στον τελικό του άτυπου πρωταθλήματος Ελλάδος από τον Πειραϊκό Σύνδεσμο.[3]
Την επόμενη χρονιά, ο Άρης κατέκτησε για δεύτερη φορά τον τίτλο του πρωταθλητή Θεσσαλονίκης, ξεπερνώντας την αντίσταση του Ηρακλή και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το 1925, δεν πραγματοποιήθηκε το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας-Θράκης λόγω διαφωνιών μεταξύ των συλλόγων και ο Άρης προσκάλεσε την Ομλαντίνα Μοναστηρίου το Νοέμβριο του 1924 γα φιλικό αγώνα, κερδίζοντας με 5-0. Στην ρεβάνς της Μπίτολα στις 5 Απριλίου 1925, οι "κίτρινοι" ηττήθηκαν με 2-1. Αυτός ήταν ο πρώτος αγώνας ελληνικής ομάδας στο εξωτερικό.[4]
Την σεζόν 1925-26, ο Άρης κατέκτησε και πάλι τον τίτλο του πρωταθλητή Θεσσαλονίκης, ενώ την επόμενη χρονιά απόλεσε για πρώτη φορά το τοπικό πρωτάθλημα, με το Νακόπουλο να σκοράρει με πέναλτι στο 0-8 εναντίον του Θερμαϊκού, στις 13 Μαρτίου 1927.[5]
Στην τελευταία του αγωνιστική σεζόν, το 1927-28, Νακόπουλος κατέκτησε το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και τον πρώτο πανελλήνιο τίτλο, παρά το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε σε κανέναν από τους αγώνες της τελικής φάσης.[6]
Εργάστηκε ως δικηγόρος και διακρίνονταν και στην δημοσιογραφία, ερχόμενος σε αντιπαράθεση το καλοκαίρι του 1925 με πρώην ποδοσφαιριστές των "κιτρίνων" που μεταγράφηκαν στην Ένωση Κωνσταντινουπολιτών και υπεξαίρεσαν στολές της ομάδας του Άρη.[7] Το 1930, δημοσίευσε διάφορα άρθρα σε τοπική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης, όπου περιέγραφε τα απομνημονεύματα του ως αθλητής του συλλόγου.[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «1914: Η Αρχή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015.
- ↑ Νίκος Γκούμας-Ευάγγελος Φουντουκίδης-Χριστόφορος Κονταξής-Σπύρος Μήτσης (συνεργ. Τάσος Ψαρόπουλος), Η Ιστορία του Παναθηναϊκού Α.Ο. (1908-1968), εκτεταμένο λήμμα στην Παγκόσμιο Εγκυκλοπαίδεια Αθλητισμού και Ποδοσφαίρου, Εκδόσεις ALVIN Redman Hellas, Αθήνα 1969 (Στη σελίδα 1107 υπάρχει ομαδική φωτογραφία του Παναθηναϊκού του 1922, με τον Νακόπουλο στη σύνθεση της ομάδας)
- ↑ «ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ-ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Θεός Άρης, ετών 96!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015.
- ↑ Εφημερίδα Μακεδονία, 14/3/1927, σελίδα 3, efimeris.nlg.gr
- ↑ 17 Ιουνίου 1928: Η μέρα που ο Άρης γίνεται ο πρώτος πρωταθλητής Ελλάδας!
- ↑ «Οι πρώτες φανέλες του…ΠΑΟΚ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015.
- ↑ «Οι πρώτοι αθλητικοί δημοσιογράφοι της πόλης μας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015.
Πηγές
Επεξεργασία- Βασίλης [άγνωστο επίθετο], Την καρδιά αν ρωτήσεις ποτέ...Αυτοί που μας έφτασαν ως τα εκατό, αυτοέκδοση, 2014. ISBN 978-960-93-5927-6