Γεώργιος Δ΄ της Γεωργίας
Ο Γεώργιος Δ΄, γνωστός και ως Φωτιστής (γεωργιανά: ლაშა გიორგი, Λάσα Γκιόργκι) [1] (1191 – 1223), από τον Οίκο των Βαγρατιδών, ήταν βασιλιάς της Γεωργίας από το 1213 έως το 1223.
Γεώργιος Δ΄ της Γεωργίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | გიორგი IV ლაშა (Γεωργιανά) |
Γέννηση | 1191 Γεωργία |
Θάνατος | 1223 Bagavan |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Σβετιτσχόβελι |
Χώρα πολιτογράφησης | Γεωργία |
Θρησκεία | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | βασιλιάς |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Δαβίδ Ζ΄ της Γεωργίας Ρουσουντάν της Γεωργίας |
Γονείς | Δαβίδ Σοσλάν και Τάμαρ της Γεωργίας |
Αδέλφια | Ρουσουντάν της Γεωργίας |
Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓιος της βασίλισσας suo jure Tάμαρ και του συζύγου της Δαβίδ Σοσλάν, ο Γεώργιος Δ΄ ανακηρύχθηκε συμβασιλιάς από τη μητέρα του το 1207. Σύμφωνα με τα Γεωργιανά χρονικά, το δεύτερο όνομα Lasha σήμαινε «φωτιστής του κόσμου» στη γλώσσα των Apsar (πρβλ. a-lasha που σημαίνει φως στην Αμπχαζική γλώσσα). [2] Είχε πριγκιπική κυριαρχία στο Τζαβαχέτι με κέντρο το Αλαστάνι, για το οποίο ήταν γνωστός με τον τίτλο του javakht' up'ali, δηλαδή «ο άρχοντας των Τζαβαχετινών» όπως υποδηλώνεται από έναν τύπο αργυρών νομισμάτων, που κόπηκαν στο όνομά του. [3]
Ο Γεώργιος Δ΄ συνέχισε την πολιτική της Τάμαρ για την ενίσχυση του φεουδαρχικού κράτους της Γεωργίας. Κατέπνιξε τις εξεγέρσεις στα γειτονικά μουσουλμανικά υποτελή κράτη τη δεκαετία του 1210 και άρχισε τις προετοιμασίες για μία μεγάλης κλίμακας εκστρατεία ανακατάληψης της Ιερουσαλήμ, για να υποστηρίξει τους Σταυροφόρους το 1220. Ωστόσο η έλευση των Μογγόλων στα Γεωργιανά σύνορα έκανε το σχέδιο της Σταυροφορίας μη ρεαλιστικό. Η πρώτη Μογγολική εισβολή νίκησε δύο Γεωργιανούς στρατούς το 1221–1222 και έφυγε από τον Εσωτερικό Καύκασο. Οι Γεωργιανοί υπέστησαν μεγάλες απώλειες σε αυτόν τον πόλεμο και ο ίδιος ο βασιλιάς τραυματίστηκε βαριά. Ο Γεώργιος Δ΄ πήγε στο Μπαγκαβάν της Αρμενίας, για να εξασφαλίσει τον γάμο της αδελφής του με τον σάχη του Σιρβάν και να εξασφαλίσει τη διαδοχή της. [4] Ο Γεώργιος Λάσα έγινε ανάπηρος και απεβίωσε πρόωρα στο Μπαγκαβάν σε ηλικία 31 ετών. Τον διαδέχθηκε η αδελφή του Ρουσουντάν της Γεωργίας.
Ο Γεώργιος Λάσα ήταν γνωστός ως ανοιχτόμυαλος άνθρωπος και δέχτηκε πολλές επικρίσεις από μία συντηρητική, φεουδαρχική κοινωνία. Η σύζυγός του ήταν ένα κορίτσι από οικογένεια απλών ανθρώπων. Οι ευγενείς και οι χριστιανοί κληρικοί απέρριψαν τη γυναίκα του και δεν την αναγνώρισαν ως βασίλισσα. Τελικά, ο βασιλιάς έπρεπε να συμβιβαστεί και τη χώρισε επίσημα, αρνούμενος, ωστόσο, να νυμφευτεί οποιαδήποτε άλλη.
Ορισμένες μεσαιωνικές πηγές χαρακτηρίζουν τον Γεώργιο Δ΄ ως σοφό ηγεμόνα και γενναίο πολεμιστή, ενώ άλλες τονίζουν τον ανήθικο τρόπο ζωής του και τον εθισμό του στον μυστικισμό και ακόμη και στον σουφισμό.
Του έμεινε ένας γιος Δαβίδ (ο μελλοντικός βασιλιάς Δαβίδ Ζ΄ Ουλού). Ο Γεώργιος Δ΄ κηδεύτηκε στο Μοναστήρι του Γκελάτι.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε μία νέα από οικογένεια απλών ανθρώπων και είχε τέκνο:
- Δαβίδ Ζ΄ 1215-1270, βασιλιάς της Γεωργίας.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- Halfter, P. "Die militärischen Triumphe der Georgier und ein wenig beachtetes Erdbeben an der Grenze Armenisch-Kilikiens (περ. Ende August 1213)," Le Muséon, 122,3-4 (2009), pp. 423–447.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές σε πηγές
Επεξεργασία- ↑ "Georgia and Armenia, Cyril Toumanoff
- ↑ Hewitt, George, επιμ. (1998). The Abkhazians. A Handbook. St. Martin's Press. σελ. 44. ISBN 0-312-21975-X.
- ↑ Paghava, Irakli (2011). «ჯავახთ უფლის მონეტები—კომპლექსური ანალიზი [The coins of Javakht'-Upali'. A complex analysis]» (στα Georgian). Saistorio Krebuli (Tbilisi) 1: 291–343. ISSN 1987-7285.
- ↑ Gracias, Luke - The Devil's Prayer - Australian eBook Publisher, 2016, (ISBN 9781925427332) pp 350-351