Γερμανός (καίσαρας)

Καίσαρας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Ο Γερμανός ήταν Καίσαρ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Παντρεύτηκε τη Χαριτώ, κόρη του Τιβερίου Β΄ και της Ινώς Αναστασίας.

Γερμανός (καίσαρας)
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 550
Θάνατος605
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧαριτώ
ΓονείςΓερμανός (ξάδελφος του Ιουστινιανού Α΄) και Ματασούνθα

Σύμφωνα με τον αυτοκράτορα Μαυρίκιο και τον ιστορικό του Θεοφύλακτο Σιμοκάττη κατά τον πόλεμο με τους Πέρσες ο Γερμανός ήταν πατρίκιος και πραιτοριανός έπαρχος της Αφρικής. Επιλέχθηκε από τον Τιβέριο Β΄ λίγο πριν τον θάνατο του το 582 σαν διάδοχος του στον βυζαντινό θρόνο, στις 5 Αυγούστου έγινε τελετή όπου ο Γερμανός χρίστηκε καίσαρας μαζί με τον Μαυρίκιο[1]. Ο Ουίτμπι θεωρεί τη διευθέτηση αυτή να ανακηρύξει ο Τιβέριος δύο διαδόχους ως ένδειξη σχεδίου του, προτείνει ότι ο ετοιμοθάνατος αυτοκράτορας θα μπορούσε ίσως να προσπαθούσε να επαναφέρει την έννοια ενός δυτικού και ανατολικού Ρωμαίου αυτοκράτορα, με τον Γερμανό και τον Μαυρίκιο να επιλέγονται για τις αντίστοιχες θέσεις για τις δυτικές και ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας. Ο Ουίτμπι ταυτίζει αυτόν τον Γερμανό με ένα παρόμοιο γιο που γεννήθηκε από τον Γερμανό και την Ματασούνθα[1].

Ο Ιορδάνης ο Αλανός στο βιβλίο του Getica λέει ότι ο ποιο πάνω Γερμανός ήταν απόγονος της ευγενικής ρωμαϊκής οικογένειας των Ανικίων. Η ακριβής φύση της σύνδεσής αυτής ωστόσο φαίνεται να είναι κάτι περισσότερο από μια λογοτεχνική έκφραση για υποδηλώσει την ευγενή καταγωγή του και είναι ασαφής. Ο Τέοντορ Μόμσεν υποθέτει ότι η μητέρα του θα μπορούσε να ήταν κόρη της Ανικίας Ιουλιανής[2]. Η Ματασούνθα ήταν κόρη του Ευθάριχου και της Αμαλασούνθας κόρης του Αλάριχου Α΄, αδελφός της ήταν ο Αταλάριχος βασιλιάς των Οστρογόθων. Οι μητρικοί παππούδες τους ήταν ο Θεοδώριχος ο Μέγας και η Αυδοφλέδα.[3]. Ο Γουίτμπι υποδεικνύει ότι μια διπλή καταγωγή και τα δικαιώματα των Ανικίων και των Οστρογότθων θα δώσει πράγματι στον νέο καίσαρα ισχυρό κύρος στην διοίκηση του της Αφρικής και του Πραιτοριανού νομού της Ιταλίας[1]. Ωστόσο, η κοινή ονομασία "Γερμανός" μπορεί να υποδηλώνει ότι τα στοιχεία αυτά σχετίζονται μεταξύ τους και είναι το ίδιο πρόσωπο αλλά το αντίθετο[4].

Το Χρονικό του Ιωάννη Νικίου καταγράφει για τον θάνατο του Τιβερίου ότι πέθανε ειρηνικά κατά το τρίτο έτος της βασιλείας του, λόγω των αμαρτιών των ανθρώπων οι ημέρες του ήταν τόσο λίγες επειδή δεν ήταν άξιοι ενός τέτοιου και θρησκευόμενου αυτοκράτορα, και έτσι έχασαν αυτόν τον ευγενικό και καλό άνθρωπο. Πριν πεθάνει έδωσε εντολές ότι ο γαμπρός του, που ονομάζεται Γερμανός, θα έπρεπε να ανέλθει στο αυτοκρατορικό θρόνο. Ο Γερμανός λόγω της ταπεινοφροσύνης του αρνήθηκε να γίνει αυτοκράτορας οπότε ο Μαυρίκιος έγινε αυτοκράτορας[5]. Ο Ουίτμπι θεωρεί ότι αυτή είναι η μόνη πρωταρχική πηγή για τον Τιβέριο που προτιμά τον Γερμανό για αυτοκράτορα από τον Μαυρίκιο. Θεωρεί ότι έχει περισσότερη σχέση με την προκατάληψη του Ιωάννη έναντι του Μαυρίκιου. Ο Ιωάννης επικρίνει σθεναρά τις θρησκευτικές πολιτικές του Μαυρικίου και τον αποκαλεί παγανιστή[1]. Η αφήγηση του Ιωάννη αντιφάσκει με το Historia Francorum του Γρηγόριου Τουρώνη, ο οποίος επίσης καταγράφει βυζαντινά γεγονότα. Αυτός απεικονίζει τον Μαυρίκιο ως πρώτη επιλογή από την αυτοκράτειρα Σοφία και στη συνέχεια από τον Τιβέριο Β΄[1].

Ο Γερμανός εξαφανίζεται από τις πηγές μετά τον γάμο του. Πιθανολογείται ότι ίσως είναι ένας πατρίκιος Γερμανός τον 7ο αιώνα, η κόρη του οποίου παντρεύτηκε τον μεγαλύτερο γιο του Μαυρίκιου Θεοδόσιο , για άλλη μια φορά, η ταύτιση είναι αβέβαιη [6].

παραπομπές

Επεξεργασία
  • Μπιούρυ, Τζων Μπάγκνελ (1958), History of the Later Roman Empire: From the Death of Theodosius I to the Death of Justinian, Volume 2, Courier Dover Publications, ISBN 978-0-486-20399-7 
  • Τσάρλς, Ρομπέρ (2007) [1916]. The Chronicle of John, Bishop of Nikiu: Translated from Zotenberg's Ethiopic Text. Merchantville, NJ: Evolution Publishing. 
  • Ουίτμπι, Μίχαελ (1988), The Emperor Maurice and his historian: Theophylact Simocatta on Persian and Balkan warfare, Oxford University Press, ISBN 0-19-822945-3 
  • Οστρογκόρσκι, Γεώργιος (1956). History of the Byzantine State. Oxford: Basil Blackwell. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία