Βραβείο PEN/Faulkner
Το Βραβείο PEN/Faulkner είναι λογοτεχνικό βραβείο των Η.Π.Α., που απονέμεται κάθε χρόνο στο καλύτερο Αμερικανικό μυθιστόρημα της χρονιάς. PEN είναι το ακρωνύμιο των Poets, Editors, Novelists και Faulkner είναι το επίθετο του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Γουίλιαμ Φώκνερ ο οποίος δίνοντας πρώτος το καλό παράδειγμα δώρισε τα χρήματα του Νόμπελ Λογοτεχνίας για να ιδρύσει το "William Faulkner Foundation", (1961-1970), το οποίο ενθάρρυνε με χρηματική ανταμοιβή νέους Αμερικανούς συγγραφείς.
Το βραβείο απονέμεται από το ίδρυμα για την προστασία των τεχνών, "PEN/Faulkner Foundation", (έτος ίδρυσης 1980) και η κρίση γίνεται από τριμελή (διαφορετική κάθε χρόνο) επιτροπή και συνοδεύεται για τον νικητή από χρηματικό έπαθλο 15.000 δολλαρίων, και για τους 4 φιναλίστ 5.000 δολλαρίων. Ο νικητής και οι τέσσερις επιλαχόντες βραβεύονται σε τελετή που λαμβάνει χώρα στο "Old Reading Room" της "Folger Shakespeare Library(D/R)" (έδρα των γραφείων του ιδρύματος) της Ουάσινγκτον κάθε Άνοιξη.[1]
Από την πρώτη παρουσίαση του βραβείου το 1981 με την βράβευση του Walter Abish για το μυθιστόρημά του "How German Is It", το βραβείο κατάφερε να γίνει ένα από τα πιο καταξιωμένα στην αμερικανική λογοτεχνία.[2]
Ανάμεσα στους νικητές ξεχωρίζουν ο Φίλιπ Ροθ που έχει λάβει το βραβείο τρεις φορές,- και τις τρεις σαν πρώτος νικητής- για τα μυθιστορημάτά του "Operation Shylock: A Confession" , («Επιχείρηση Σάυλωκ»), (1994), "The Human Stain" («Το ανθρώπινο στίγμα»), (2001), και "Everyman", («Καθένας») (2007).
Από δύο φορές έχουν πάρει το βραβείο, ο Ρίτσαρντ Φορντ για τα μυθιστορήματά του "The Sportswriter" («Ο αθλητικογράφος») -φιναλίστ(1987) και "Independence Day", («Ημέρα ανεξαρτησίας») -πρώτος νικητής(1996),
ο Τομπάιας Γουλφ για τα έργα "The Barracks Thief" («Ο κλέφτης του στρατοπέδου») -πρώτος νικητής(1985) και "Old School" -φιναλίστ, (2004),
και ο Ντον Ντελίλο για τα έργα "Mao II" («Μάο ΙΙ») - πρώτος νικητής (1995) και "The Angel Esmeralda" - φιναλίστ (2012).
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΤο 1978 η μυθιστοριογράφος Mary Lee Settle(D/R) κέρδισε το «Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας» στην κατηγορία «Μυθοπλασίας», (National Book Award for fiction) με το βιβλίο της "Blood Tie". Την επόμενη χρονιά ήταν και η ίδια κριτής στην ομάδα των κριτών του «Εθνικού Βραβείου Λογοτεχνίας (μυθοπλασία)», η οποία (ομάδα) έδωσε το βραβείο στον Tim O'Brien για το βιβλίο του "Going After Cacciato", αντί να το δώσει, όπως όλος ο εκδοτικός μηχανισμός περίμενε στο μπεστ-σέλλερ της χρονιάς, το "The World According to Garp" του Τζων Ίρβινγκ, (John Irving). Θορυβημένη η εκδοτική βιομηχανία της Νέας Υόρκης, απέσυρε την υποστήριξή της από τα βραβεία και άλλαξε τους κανόνες ψηφοφορίας προς όφελός της.[3] Έτσι η Settle πρωτοστάτησεγια τη δημιουργία ενός άλλου βραβείου που θα βράβευε την συγγραφική ικανότητα και μόνο. Το φθινόπωρο του 1980 η Settle και άλλοι λογοτέχνες συνέστησαν την ομάδα από συγγραφείς που θα οργάνωνε την βράβευση κάθε χρόνο ενός Αμερικανικού έργου μυθοπλασίας, και ονόμασε το βραβείο "PEN/Faulkner Award".
Κανόνες
ΕπεξεργασίαΓια κρίση στην τριμελή επιτροπή στέλνονται βιβλία που:
- εκδόθηκαν τον ακριβώς προηγούμενο χρόνο από την κρίση τους
- οι συγγραφείς είναι εν ζωή Αμερικανοί υπήκοοι
- έχουν ήδη εκδοθεί από οποιοδήποτε Αμερικανικό εκδοτικό οίκο, δεν είναι αυτο-εκδόσεις
- έχουν σταλεί μέσα στις προκαθορισμένες ημερομηνίες
Εξωτερικοί σύνδεσμοι - Πηγές
Επεξεργασία- Η ιστοσελίδα του ιδρύματος https://web.archive.org/web/20080229033915/http://www.penfaulkner.org/
- Ο πλήρης κατάλογος (νικητής και τέσσερις φιναλίστ) των βραβευθέντων https://web.archive.org/web/20131221031240/http://www.penfaulkner.org/award-for-fiction/past-award-winners-finalists/
- Κατάλογος των βραβευμένων βιβλίων που κυκλοφορούν στα ελληνικά http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showaward&awardid=264
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/09/28/AR2005092802519.html?nav=rss_metro/obituaries
- ↑ Matt Schudel Washington Post Staff Writer. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/09/28/AR2005092802519.html