Βικιπαίδεια:Αντίγραφα της βάσης δεδομένων

Η Βικιπαίδεια διαθέτει δωρεάν αντίγραφα του περιεχομένου της σε όποιον ενδιαφέρεται. Αυτές οι βάσεις δεδομένων μπορούν, ανάμεσα σε άλλα, να χρησιμοποιηθούν για αντίγραφα ασφαλείας, προσωπική χρήση, mirror sites και offline επεξεργασία δεδομένων. Όλα το περιεχόμενο υπόκειται υπό τους όρους της άδειας CC-BY-SA 4.0 και της GFDL.

Η βάση δεδομένων της ελληνόφωνης Βικιπαίδειας βρίσκεται εδώ: dumps.wikimedia.org/elwiki.

Οδηγίες για να εξαχθεί το κείμενο της βάσης

Χρησιμοποιώντας το ελεύθερο εργαλείο Wikipedia Extractor σε python μπορείτε να μετατρέψετε το dump της Βικιπαίδειας σε κείμενο με τα παρακάτω δύο βήματα (σε γραμμή εντολών τερματικού / λειτουργικό σύστημα συμβατό με Unix):

bzcat elwiki-latest-pages-articles-multistream.xml.bz2 | python WikiExtractor.py -cb 250K -o extracted

Με την παραπάνω εντολή δημιουργήθηκε η δενδρική δομή με όλα τα λήμματα μέσα στο φάκελο "extracted" από το πιο πρόσφατο αρχείο. Είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε από πριν ότι έχετε αρκετό χώρο στον δίσκο, γιατί το αρχείο είναι πάνω από 250MB συμπιεσμένο και θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χώρο για την αποσυμπίεση. Με την εντολή

find extracted -name '*bz2' -exec bunzip2 -c {} \; > text.xml

μετατρέπονται όλα τα λήμματα σε ένα ενιαίο κείμενο text.xml.

Το text.xml έχει links που στέλνουν στην Ιταλική Βικιπαίδεια (επειδή το εργαλείο Wikipedia Extractor σχεδιάστηκε για χρήση στην Ιταλική). Με την εντολή

sed -i.bak 's/it.wikipedia/el.wikipedia/g' text.xml

αντικαθιστούμε παντού του it.wikipedia σε el.wikipedia. Η εντολή θα δημιουργήσει και ένα αντίγραφο του αρχείου text.xml με το όνομα text.xml.bak για ασφάλεια. Αν δεν θέλετε αντίγραφο αφαιρέστε το -i.bak. Να έχετε ακόμη υπόψη ότι το αρχείο text.xml είναι πολύ μεγάλο σε μέγεθος και όχι κατάλληλο για επεξεργασία από τους περισσότερους επεξεργαστές κειμένου.

Ακολουθεί ένα δείγμα από το xml αρχείο που δημιουργείται με τα παραπάνω βήματα, το λήμμα Άντολφ Βέλφλι αποθηκευμένο με μορφή xml/μόνο κείμενο (από το dump):

<doc id="39439" url="http://el.wiki.x.io/wiki/index.php?curid=39439" title="Άντολφ Βέλφλι">Άντολφ Βέλφλι

Ο Άντολφ Βέλφλι ("Adolf Wölfli", 29 Φεβρουαρίου 1864 - 6 Νοεμβρίου 1930) ήταν αυτοδίδακτος Ελβετός καλλιτέχνης, ζωγράφος και συγγραφέας, εξέχουσα μορφή της αποκαλούμενης τέχνης του περιθωρίου. Έζησε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του έγκλειστος σε φρενοκομείο, μέσα στο οποίο ξεκίνησε η ενασχόλησή του με την τέχνη. Κληροδότησε ένα ογκώδες έργο που περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής και περίπου 25.000 σελίδες με εικονογραφήσεις, αφηγηματικά κείμενα και μουσική σημειογραφία.
Ο Βέλφλι γεννήθηκε το 1864 στο Bowil, στο καντόνι της Βέρνης και, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του, ήταν το νεότερο από τα συνολικά επτά παιδιά του Γιάκομπ Βέλφλι (Jacob Wölfli) και της Άννα Φρόιτς (Anna Freuz), εκ των οποίων τα δύο πέθαναν πρόωρα. Τον ίδιο χρόνο η οικογένεια του μετακόμισε στη Βέρνη. Εκεί έζησε με τους γονείς του μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών. Ο πατέρας του ήταν τεχνίτης της πέτρας και αλκοολικός, που παραμελούσε συστηματικά την οικογένεια και κατέληξε στη φυλακή. Η μητέρα του πέθανε το 1873 και τα επόμενα χρόνια, ο Βέλφλι, έχοντας εγκαταλείψει το σχολείο, δούλεψε ως εργάτης φάρμας, κάτω από εξαντλητικές συνθήκες. Οι μαρτυρίες των εργοδοτών του και των συνεργατών του εμφανίζουν μεταξύ τους διαφορές, ωστόσο προσφέρουν χαρακτηριστικές πληροφορίες για την προσωπικότητα του Βέλφλι. Ένας συνάδελφός του τον περιέγραψε ως τραχύ και ευέξαπτο χαρακτήρα, που συχνά βρισκόταν σε κακή διάθεση και μιλούσε ακατανόητα για το διάβολο, τις γυναίκες και άλλα θέματα, με τέτοιο τρόπο ώστε οι περισσότεροι να πιστεύουν πως ήταν τρελός. Σπανίως συμφωνούσε με τους εργοδότες του και επιθυμούσε να δίνει ο ίδιος διαταγές ακολουθώντας το δικό του δρόμο.
Το 1890 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκισης για την παρενόχληση ενός κοριτσιού ηλικίας πέντε ετών, ενώ είχε προηγηθεί, τον ίδιο χρόνο, παρόμοια απόπειρά του εναντίον μιας δεκατετράχρονης. Στην αυτοβιογραφία του, περιγράφει λεπτομερώς τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης και εμπειρίες του στη φυλακή. Το 1895 συνελήφθη εκ νέου για την απόπειρα κακοποίησης ενός τρίχρονου κοριτσιού. Στην ομολογία του, ο Βέλφλι παραδέχτηκε ότι είχε πλήρη επίγνωση της πράξης του ωστόσο δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει τι τού είχε συμβεί ισχυριζόμενος ότι οι αισθήσεις του βρίσκονταν σε πλήρη σύγχυση. Από τα δικαστικά πρακτικά προκύπτει πως είχε επίσης κατηγορηθεί για κάποιο ηθικό παράπτωμα το 1890, για το οποίο όμως αθωώθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Στις 3 Ιουνίου του 1895 οδηγήθηκε στην ψυχιατρική κλινική του Βαλντάου στη Βέρνη, όπου διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια. Εκεί παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Σύμφωνα με το ιατρικό ιστορικό του, το 1899 υπήρξε η χρονιά κατά την οποία ξεκίνησε η αυθόρμητη ενασχόληση του με τη ζωγραφική, αν και τα πρώιμα έργα του δεν έχουν διασωθεί και τα πρώτα γνωστά σχέδιά του χρονολογούνται στο διάστημα 1904-1906. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Βέλφλι ολοκλήρωσε μεγάλο αριθμό έργων, δουλεύοντας ως επί το πλείστον με απλά υλικά. Το 1908 ξεκίνησε τη δημιουργία ενός εικονογραφημένου ημιαυτοβιογραφικού έπους 45 τόμων, εκτεινόμενο σε περισσότερες από 25.000 σελίδες και περιέχοντας περισσότερες από χίλιες εικονογραφήσεις. Η αφήγηση του έργου περιλαμβάνει πραγματικά γεγονότα από τη ζωή του Βέλφλι, αναμεμειγμένα με φανταστικές ιστορίες, προϊόντα της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσής του.
Ο γιατρός της κλινικής του Βαλντάου, Βάλτερ Μόργκεντάλερ, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το καλλιτεχνικό έργο του και το 1921 δημοσίευσε τη μονογραφία "Ein Geisteskranker als Künstler" ("Ένας ψυχασθενής ως καλλιτέχνης"), η οποία έστρεψε την προσοχή του καλλιτεχνικού κόσμου, κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας, προς τον Βέλφλι. Ο Μοργκεντάλερ δεν περιορίστηκε στην ιατρική μελέτη της περίπτωσής του αλλά, με τον Βέλφλι ως πρότυπο, ισχυρίστηκε πως ένας άνθρωπος που έπασχε από μία σοβαρή ψυχική ασθένεια ήταν σε θέση να εξελιχθεί σε σημαντικό καλλιτέχνη και να συνεισφέρει ευρύτερα στην εξέλιξη της τέχνης. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που απέδωσαν αξία στο έργο του Βέλφλι ήταν και ο Ζαν Ντιμπιφέ (Jean Dubuffet), ιδρυτής μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν της Ένωσης Ωμής Τέχνης ("Compagnie de l' Art Brut"). Ο Μπρετόν τοποθετούσε το έργο του Βέλφλι ανάμεσα στις κορυφαίες δημιουργίες του 20ου αιώνα.
Πέθανε στην κλινική του Βαλντάου το 1930 από καρκίνο. Το 1972 ιδρύθηκε το Ίδρυμα Άντολφ Βέλφλι στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βέρνης, το οποίο φιλοξενεί μέχρι σήμερα το σύνολο των έργων του.
Ο Βέλφλι κληροδότησε ένα ογκώδες καλλιτεχνικό έργο, αφηγηματικό και εικονογραφικό, κυρίως στη μορφή φύλλων εφημερίδας τυπικών διαστάσεων 100x75 εκ, μέσα από το οποίο παρουσιάζεται μια φανταστική αυτοβιογραφία του, άλλοτε παίρνοντας το όνομα Ντούφι, γόνου φτωχών και φαύλων γονέων, και άλλοτε εικονιζόμενος ως Άγιος Άντολφ Β'. Η ζωγραφική του Βέλφλι διακρίνεται για την πρωτότυπη και εξόχως ιδιοσυγκρασιακή χρήση του χρώματος. Στις συνθέσεις του ξεχωρίζουν συμμετρικά σχέδια, στοιχειώδη γεωμετρικά σχήματα, καθώς και στοιχεία μουσικής σημειογραφίας.

</doc>