Βάλντεμαρ, δούκας της Φινλανδίας

Ο Βάλντεμαρ Μάγκνουσον (Valdemar Magnusson, μετά το 1282 - 1318) ήταν Σουηδός πρίγκιπας, διάδοχος του θρόνου της Σουηδίας και δούκας της Φινλανδίας. Ήταν τρίτος γιος του Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας και της Χέλβιγκ του Χόλσταϊν και έλαβε τον τίτλο του δούκα της Φινλανδίας με τη στέψη του μεγαλύτερου αδελφού του Μπίργιερ, βασιλιά της Σουηδίας το 1302.

Βάλντεμαρ Μάγκνουσον
Δούκας της Φινλανδίας
Περίοδος	1302 - 1318
Προκάτοχος	Βενέδικτος, δούκας της Φινλανδίας
Διάδοχος	Βενέδικτος, δούκας του Χάλλαντ
Γέννηση	μετά το 1282
Θάνατος	1318 Νισέπινγκ, Σουηδία
Σύζυγος	Χριστίνα Ίνγκεμποργκ Έρικσντατερ της Νορβηγίας
Οίκος	Οίκος του Μπγιέλμπο
Πατέρας	Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας
Μητέρα	Χέλβιγκ του Χόλσταϊν
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Βιογραφία

Εμφύλιος πόλεμος με τον αδελφό του, βασιλιά Μπίργιερ

Ο Βάλντεμαρ παντρεύτηκε τη Χριστίνα, κόρη του στρατηγού Τόργκιλς (σουηδ. Τύργκιλς) Κνούτσσον, ο οποίος είχε οριστεί από τον πατέρα τους κηδεμόνας του Μπίργιερ και ήταν ο πραγματικός κυβερνήτης της Σουηδίας τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του. Ο πεθερός του εκτελέστηκε το 1306 και την επόμενη χρονιά ο Βάλντεμαρ χώρισε τη σύζυγο του με την αιτίαση ότι ήταν συγγενείς, αφού ο πατέρας της ήταν και νονός του. Ο Βάλντεμαρ στη συνέχεια παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Ίνγκεμποργκ των Σβέρε, κόρη του Έρικ Β΄ της Νορβηγίας και απέκτησαν το 1316 έναν γιο, που απεβίωσε σε βρεφική ηλικία.

Το 1306 ο βασιλιάς Μπίργιερ συνελήφθη από τους δύο μικρότερους αδελφούς του, τον Βάλντεμαρ και τον Ερρίκο, δούκα του Σέντερμανλαντ και φυλακίστηκε στο κάστρο του Νισέπινγκ, αλλά αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν υπό την πίεση του πεθερού του, Ερρίκου ΣΤ΄ της Δανίας. Ο Μπίργιερ είχε ελπίσει στην υποστήριξη των Δανών για να αντιμετωπίσει τα αδέλφια του. Ύστερα από την ήττα του αδελφού τους, που παρά την υποστήριξη των Δανών και των Νορβηγών υποχρεώθηκε σε σημαντικές εδαφικές παραχωρήσεις, ο Βάλντεμαρ κέρδισε τα κάστρα του Τούρκου και της Ταβάστια, το μεγαλύτερο τμήμα της Φινλανδίας, το κάστρο της Στοκχόλμης, μεγάλο τμήμα του Ούπλαντ, το κάστρο του Μπόργκχολμ και το νησί Έλαντ.

Αιχμαλωσία και θάνατος στην φυλακή

Η θέση τους απέναντι στον αδελφό τους ήταν πλεονεκτική, αλλά ο Μπίργιερ τους παγίδευσε σε ένα εορταστικό γεύμα στο Νισέπινγκ τη νύχτα της 10ης Δεκεμβρίου 1317, τους συνέλαβε και τους φυλάκισε στο κάστρο του Νισέπινγκ. Στις 16 Απριλίου του 1318 οι σύζυγοι του Ερρίκου και του Βάλντεμαρ συναντήθηκαν στο Κάλμαρ επιδιώκοντας συμφωνία με τον Έσγκερ Γιουλ, αρχιεπίσκοπο του Λουντ και τον πρίγκιπα Χριστόφορο, αδελφό του Ερρίκου ΣΤ΄ της Δανίας, ώστε να ελευθερωθούν οι σύζυγοι τους. Η συμφωνία δεν επικυρώθηκε και αργότερα την ίδια χρονιά πέθαναν στη φυλακή και οι δύο άνδρες.

Το γαμήλιο σύμφωνο του Βάλντεμαρ προέβλεπε την μετά θάνατον παραχώρηση του Έλαντ στη σύζυγό του, οπότε η Ίνγκεμποργκ, που επέζησε πολλά χρόνια του συζύγου της, ανακηρύχθηκε δούκισσα του Έλαντ.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα τη Χριστίνα Τόργκιλσντοτερ, κόρη του Τόρκελ Κνούτσον κοντόσταυλου και συμβούλου της Σουηδίας. Όταν ο πεθερός του εκτελέστηκε, τη διαζεύχθηκε το 1305 με το πρόσχημα ότι ο Τόρκελ ήταν ανάδοχός του και υπήρχε πνευματική συγγένεια.

Το 1312 ο Βάλντεμαρ έκανε δεύτερο γάμο, με την Ίνγκεμποργκ των Σβέρε, κόρη του Έρικ Β΄ της Νορβηγίας. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Πηγές

• Lindqvist, Herman Historien om Sverige. Från islossning till kungarike (Norstedts: 1997)
• Harrison, Dick Jarlens sekel: en berättelse om 1200-talets Sverige (Ordfront. 2002)
• Bergman, Mats Nyköpingshus. En rundvandring i historia och nutid (Almqvist & Wiksell. 1992)
• Mannervik, Cyrus Sagor och sägner – Från Nordens forntid och medeltid (AV Carlsons. 1958)