Αφαίρεση τατουάζ

Η αφαίρεση τατουάζ έχει πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ιστορίας του τατουάζ με διάφορα εργαλεία. Ενώ κάποτε το τατουάζ θεωρείτο μόνιμο, τώρα είναι δυνατό να αφαιρεθεί πλήρως ή εν μέρει, με θεραπείες. Πριν από την ανάπτυξη μεθόδων αφαίρεσης τατουάζ με λέιζερ, οι κοινές τεχνικές αφαίρεσης περιελάμβαναν τη δερμοαπόξεση, το TCA (τριχλωροξικό οξύ, δηλαδή ένα οξύ που απομακρύνει τα πρώτα στρώματα του δέρματος, φτάνοντας όμως τόσο βαθιά όσο το στρώμα στο οποίο υπάρχει το μελάνι του τατουάζ), με τρίψιμο του δέρματος με αλάτι, με κρυοχειρουργική και εκτομή, τεχνική η οποία μερικές φορές εφαρμόζεται ακόμα μαζί με δερματικά μοσχεύματα όταν πρόκειται για μεγαλύτερα τατουάζ. Μερικές πρώιμες τεχνικές αφαίρεσης τατουάζ περιελάμβαναν την ένεση ή την εφαρμογή κρασιού, ασβέστη, σκόρδου ή περιττωμάτων περιστεριού. Η τεχνική αφαίρεσης τατουάζ με λέιζερ αρχικά έγινε με λέιζερ συνεχούς κύματος και αργότερα με λέιζερ Q-switched, τα οποία έγιναν διαθέσιμα εμπορικά στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σήμερα, λέγοντας αφαίρεση τατουάζ με λέιζερ συνήθως αναφερόμαστε στη μη επεμβατική αφαίρεση των χρωστικών του τατουάζ με το λέιζερ Q-switched. Συνήθως, το μαύρο και άλλα σκούρα χρώματα μελανιών μπορούν να αφαιρεθούν εντελώς.

Κίνητρα

Μια δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2012 από την εταιρία Harris Interactive ανέφερε ότι 1 στους 7 (14%) του 21% των Αμερικανών ενηλίκων που έχουν ένα τατουάζ έχουν μετανιώσει που το έκαναν. Η δημοσκόπηση δεν αναφέρει τους λόγους για αυτήν την αλλαγή, αλλά μια δημοσκόπηση που έγινε 4 χρόνια πριν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συνηθέστεροι λόγοι ήταν: ήμουν πάρα πολύ νέος όταν έκανα το τατουάζ (20%), είναι μόνιμο και είμαι σημαδεμένος για μια ζωή (19%), και απλά δεν μου αρέσει πια (18%). Μια προηγούμενη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 19% των Βρετανών με τατουάζ το μετάνιωσαν, όπως και το 11% των Ιταλών με τατουάζ. Έρευνες που έγιναν το 1996 και το 2006 με ασθενείς που έκαναν αφαίρεση τατουάζ, πρόσφεραν περισσότερες πληροφορίες. Από τους ερωτηθέντες, οι ασθενείς που εξέφρασαν πως μετάνιωσαν που έκαναν τατουάζ συνήθως είχαν κάνει τα τατουάζ τους στο τέλος της εφηβείας τους ή γύρω στα είκοσί τους και αυτό το ποσοστό ασθενών αφορούσε το ίδιο και τα δύο φύλα. Μεταξύ αυτών που επιζητούσαν την αφαίρεσή τους, οι περισσότεροι από τους μισούς ανέφεραν ότι τους έφερναν σε αμηχανία. Μια νέα δουλειά, τα προβλήματα με τα ρούχα και ένα σημαντικό γεγονός στη ζωής τους, ήταν επίσης κίνητρα που αναφέρθηκαν. Σημαίνων κίνητρο αφαίρεσης ήταν επίσης η αφαίρεση του ονόματος του πρώην συζύγου τους. Μερικές διάσημες προσωπικότητες που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση τατουάζ για τον τελευταίο λόγο είναι η Αντζελίνα Τζολί, η Εύα Λονγκόρια, ο Μάρκ Άντονυ και η Ντενίς Ρίτσαρντς. Η επιλογή κάποιου να κάνει ένα τατουάζ που αργότερα θα μετανιώσει σχετίζεται με την λανθασμένη πεποίθηση στην οποία έφηβοι και ενήλικες όλων των ηλικιών λανθασμένα πιστεύουν ότι κάθε τατουάζ που είναι αρεστό σε αυτούς σήμερα θα τους αρέσει πάντα στο μέλλον.

Κάλυψη τατουάζ

Μερικοί άνθρωποι αποφασίζουν να καλύψουν ένα ανεπιθύμητο τατουάζ με ένα νέο τατουάζ. Αυτό είναι κοινώς γνωστό ως κάλυψη. Μια επιδέξια κάλυψη μπορεί να κάνει το παλιό τατουάζ εντελώς αόρατο, αν και αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος, το στυλ, τα χρώματα και τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στα παλιά τατουάζ και την επιδεξιότητα του καλλιτέχνη τατουάζ. Καλύπτοντας ένα προηγούμενο τατουάζ απαιτεί πιο σκούρους χρωματικούς τόνους στο νέο τατουάζ για να κρύψει αποτελεσματικά το παλαιότερο, ανεπιθύμητο κομμάτι. Μερικά τατουάζ είναι πολύ σκουρόχρωμα για να καλυφθούν και σε αυτές τις περιπτώσεις οι ασθενείς μπορούν πρώτα να τα ανοίξουν χρωματικά με τη χρήση λέιζερ, για να επιτύχουν μια καλύτερη κάλυψη κάνοντας από πάνω ένα νέο τατουάζ.

Αφαίρεση με λέιζερ

Αφαίρεση τατουάζ με τη χρήση λέιζερ Q-Switch

Η αφαίρεση τατουάζ πραγματοποιείται πιο συχνά με τη χρήση λέιζερ που διασπούν τα μόρια του μελανιού που έχει το τατουάζ. Το διασπασμένο μελάνι στη συνέχεια απορροφάται από τον οργανισμό, μιμούμενο το φυσικό ξεθώριασμα που δημιουργεί ο χρόνος ή η έκθεση στον ήλιο. Όλες οι χρωστικές του τατουάζ έχουν συγκεκριμένα φάσματα απορρόφησης του φωτός. Ένα λέιζερ αφαίρεσης τατουάζ θα πρέπει να μπορεί να εκπέμπει επαρκή ενέργεια εντός αυτού του δεδομένου φάσματος απορρόφησης της χρωστικής ουσίας για να παρέχει μια αποτελεσματική θεραπεία. Ορισμένες χρωστικές τατουάζ, όπως τα κίτρινα, πράσινα και φθορίζοντα μελάνια είναι πιο δύσκολο να αφαιρεθούν σε σχέση με το σκούρο μαύρο και μπλε, επειδή αυτές οι χρωστικές έχουν φάσματα απορρόφησης που δεν συμπίπτουν ή εμπίπτουν στην άκρη του φάσματος εκπομπής που διαθέτουν τα λέιζερ αφαίρεσης τατουάζ. Σύγχρονα μελάνια με παστέλ χρώματα περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του τιτανίου που είναι ιδιαίτερα ανακλαστικό. Κατά συνέπεια, αυτά τα μελάνια είναι δύσκολο να αφαιρεθούν, δεδομένου ότι αντανακλούν μία σημαντική ποσότητα της προσπίπτουσας φωτεινής ενέργειας έξω από το δέρμα. Η αφαίρεση ενός τατουάζ με λέιζερ προϋποθέτει επαναλαμβανόμενες θεραπείες. Τα νέας τεχνολογίας λέιζερ Q-switched, αναφέρουν τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, σπάνια οδηγούν σε ουλές και συνήθως χρησιμοποιούνται μόνον αφού έχει εφαρμοστεί ένα τοπικό αναισθητικό. Περιοχές με λεπτό δέρμα είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ουλώδη ιστό σε σύγκριση με περιοχές με δέρμα με μεγαλύτερο πάχος. Υπάρχουν διάφοροι τύποι λέιζερ Q-switched, που το καθένα είναι αποτελεσματικό στην αφαίρεση ενός διαφορετικού εύρους του χρωματικού φάσματος. Λέιζερ που αναπτύχθηκαν μετά το 2006 παρέχουν τη επιλογή πολλαπλών μήκους κύματα και μπορούν να επέμβουν με επιτυχία σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα των χρωστικών τατουάζ από τα προηγούμενα λέιζερ Q-switched.

Η ενεργειακή πυκνότητα (ροή), που εκφράζεται με Joules / cm2, καθορίζεται πριν από κάθε θεραπεία, καθώς και το μέγεθος κηλίδας και ο ρυθμός επανάληψης (hertz). Για την μείωση του πόνου η προτεινόμενη μέθοδος είναι απλά η ψύξη της περιοχής κατά τη διάρκεια της θεραπείας με έναν ιατρικό ψύκτη καθώς και η χρήση ενός τοπικού αναισθητικού. Κατά τη διαδικασία της θεραπείας, η ακτίνα λέιζερ περνά χωρίς να δημιουργεί βλάβες μέσα από το δέρμα, με στόχο μόνο το υγρό μελάνι που υπάρχει εκεί. Αν και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι άμεσα, στις περισσότερες περιπτώσεις η εξασθένιση συμβαίνει σταδιακά μεταξύ των θεραπειών, κατά την περίοδο επούλωσης την 7-8 εβδομάδα.