Αριαράμνης Β΄ της Καππαδοκίας
Ο Αριαράμνης Β', γνωστός επίσης ως Αριάμνης, Αριαμένης, Αρταμένης και Αριάμναιος, ήταν ηγεμόνας του βασιλείου της Καππαδοκίας κατά την ελληνιστική περίοδο, μέλος της Δυναστείας των Αριαραθιδών. Πατέρας του ήταν ο προκάτοχός του, Αριαράθης Β'. Τα νομίσματα του Αριαράμνη είναι οι πρώτες ασφαλώς ταυτισμένες νομισματικές εκδόσεις των Αριαραθιδών όπου χρησιμοποιείται η ελληνική γλώσσα. Επίσης, στον ίδιο ηγεμόνα αποδίδεται η ίδρυση της ομώνυμης πόλης Αριαράμνειας.[1]
Αριαράμνης Β' της Καππαδοκίας | |
---|---|
Νόμισμα με παράσταση του Αριαράμνη Β΄ | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 3ος αιώνας π.Χ. |
Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Αριαράθης Γ' της Καππαδοκίας |
Γονείς | Αριαράθης Β' της Καππαδοκίας |
Οικογένεια | Δυναστεία των Αριαραθιδών |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | βασιλιάς |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟι νεότεροι ερευνητές δεν συμφωνούν αναφορικά με τη χρονολόγηση της ηγεμονίας του Αριαράμνη. Όσοι υιοθετούν τη μαρτυρία του Διοδώρου του Σικελιώτη υποστηρίζουν ότι ο Αριαράμνης ηγήθηκε της Μεγάλης Καππαδοκίας την περίοδο 280-230 π.Χ. περίπου. Επικρατέστερη όμως είναι η άποψη που, απορρίπτοντας τη γενεαλογία αυτή, χρονολογεί την ηγεμονία του την περίοδο 250-225 π.Χ. Επίσης είναι άγνωστο κατά πόσο έφερε επίσημα τον τίτλο του «βασιλέως», καθώς στα νομίσματά του δε φέρει βασιλικά διακριτικά.[1]
Από τους τρεις γιους του Αριαράθη Β', διάδοχός του ορίστηκε ο Αριαράμνης ως πρωτότοκος. Ο τελευταίος επεδίωξε τη δημιουργία συγγενικών δεσμών με τον Οίκο των Σελευκιδών, ηγεμόνων της Συρίας.[2] Συγκεκριμένα πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με τον ιστορικό Διόδωρο, γάμος ανάμεσα στην πριγκίπισσα της Συρίας, τη Στρατονίκη, και το διάδοχο της Καππαδοκίας, τον Αριαράθη Γ'.[1][2] Κατά μια εκδοχή η προσάρτηση της Καταονίας στην Καππαδοκία πραγματοποιήθηκε τη συγκεκριμένη περίοδο, με την περιοχή αυτή να μεταβιβάζεται ως προίκα.[1] Επίσης κάποια κόρη του Αριαράμνη παντρεύτηκε τον Αντίοχο Ιέρακα (242-228/7 π.Χ.), πρίγκιπα τον Σελευκιδών που μαχόταν τον αδερφό του, Σέλευκο Β'. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ιουστίνου ο Αντίοχος φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα από τον πεθερό του, ωστόσο αναγκάστηκε να διαφύγει διακρίνοντας πως κινδύνευε.[3]
Τον Αριαράμνη, σύμφωνα με τις πηγές, χαρακτήριζε μεγάλη αφοσίωση στα παιδιά του. Έτσι, όρισε συμβασιλιά το γιο του μοιραζόμενος μαζί του την εξουσία επί ίσοις όροις. Μετά το θάνατό του, ο Αριαράθης Γ' συνέχισε να κυβερνά μοναχός του.[2]
Χρονολόγιο
ΕπεξεργασίαΈτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
---|---|---|---|
Γέννηση του Αριαράμνη Β', γιου του ηγεμόνα της Καππαδοκίας, Αριαράθη Β'. | |||
280 π.Χ. | Ο Αριαράμνης Β' διαδέχεται τον πατέρα του μετά το θάνατό του. | ||
π. 255 π.Χ. | Η Καππαδοκία ανεξαρτητοποιείται οριστικά από τους Σελευκίδες. | ||
250 π.Χ. | Έτερη πιθανή ημερομήνία έναρξης της βασιλείας του Αριαράμνη Β'. | ||
230 π.Χ. | Πιθανή χρονολογία λήξης της βασιλείας του Αριαράμνη Β'. | ||
π. 227 π.Χ. | Ο Αντίοχος Ιέραξ καταφεύγει στην αυλή του πεθερού του, Αριαράμνη Β'. | ||
225 π.Χ. | Έτερη πιθανή χρονολογία λήξης της βασιλείας του Αριαράμνη Β'. |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σοφού, Αθανασία (30 Μαΐου 2002). «Αριαράμνης». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2009.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», §31.19
- ↑ Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 27.3
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφία
Επεξεργασία- Beloch K.J., «Griechische Geschichte», 4. Bd. 2. Die Griechische Weltherrschaft, Berlin – Leipzig 1927
- Ritter H.W., «Diadem und Königsherrschaft. Untersuchungen zu Zeremonien und Rechtsgrundlagen des Herrschaftsantritts bei den Persern, bei Alexander dem Grossen und im Hellenismus», München – Berlin 1965, Vestigia 7
- Seibert J., «Historische Beiträge zu den dynastischen Verbindungen in hellenistischer Zeit», Wiesbaden 1967, Historia Einzelschriften 10
- Simonetta Β., «The Coinage of the Cappadocian Kings», Fribourg 1977, Typos Monographien zur antiken Numismatik 2
- Will E., «Histoire Politique du Monde Hellénistique». 320-30 av. J.-C., 2, Nancy 1983
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- William Smith (1870). ««Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology: Ariamnes II»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2009.
- Jona Lendering. ««Ariaramnes»». Ιστότοπος livius.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2009.