Αριαράθης Α΄ της Καππαδοκίας
Ο Αριαράθης Α' ο Φιλάδελφος (κυβ. 331 π.Χ. – 322 π.Χ.) από τη Δυναστεία των Αριαραθιδών ήταν σατράπης της Καππαδοκίας, τότε κομμάτι της περσικής αυτοκρατορίας, ο οποίος αυτονομήθηκε κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διεκδικώντας τον τίτλο του βασιλέως. Ήταν γιος και διάδοχος του σατράπη Αριάμνη Α΄ και ιδρυτής της Δυναστείας των Αριαραθιδών. Οι αρχαιολόγοι πιστοποιούν πως έκοψε νομίσματα στη Σινώπη και στα Γαζίουρα.[1]
| Αριαράθης Α' της Καππαδοκίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 322 π.Χ. |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αχαιμενική Αυτοκρατορία Μακεδονία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αριάμνης Α΄ της Καππαδοκίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Αριαραθιδών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | σατράπης βασιλιάς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία
Επεξεργασία
Μετά τον θάνατο του Αριάμνη Α΄, ο οποίος είχε κυβερνήσει για πενήντα έτη, η εξουσία του πέρασε στα χέρια του μεγαλύτερου από τους γιους του, Αριαράθη Α΄.[2] Η επικράτειά του πρέπει να ήταν το βόρειο τμήμα της Καππαδοκίας, η λεγόμενη «Καππαδοκία του Πόντου» (ο μετέπειτα Πόντος), και έδρα του ήταν μάλλον τα Γαζίουρα.[1] Επέκτεινε δε την επικράτειά του προσαρτώντας και την Καταονία σε άγνωστη ημερομηνία.[3]
Ο Αριαράθης έκρυβε μεγάλη αγάπη για τον αδερφό του, Ολοφέρνη, τον οποίο προώθησε σε διάφορες σημαντικές διοικητικές θέσεις.[2] Όταν ο Πέρσης βασιλιάς Αρταξέρξης Γ΄ πραγματοποίησε μεγάλη εκστρατεία στην Αίγυπτο το 350 π.Χ., ο Ολοφέρνης τον ακολούθησε κερδίζοντας επαίνους και τιμές.[2] Όταν ο τελευταίος πέθανε, ο Αριαράθης, που δεν διέθετε δικούς του απογόνους, υιοθέτησε το μεγαλύτερο από τα ανήψια του, που ονομαζόταν επίσης Αριαράθης.[2]
Η βασιλεία του Αριαράθη συνέπεσε με την εκστρατεία των Ελλήνων κατά των Περσών υπό την καθοδήγηση του Αλεξάνδρου του Μέγα. Ο ιστορικός Αρριανός, αφηγούμενος τα γεγονότα που σχετίζονται με τη Μάχη των Γαυγαμήλων, αναφέρει πως ανάμεσα στα στρατεύματα των Περσών υπήρχαν και ιππείς από την Καππαδοκία, υπό τις διαταγές του Αριάκη.[4] Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ., η αρχιστρατηγία πέρασε στα χέρια του Περδίκκα. Σύμφωνα με τη συμφωνία των Διαδόχων, η Καππαδοκία θα περνούσε στα χέρια του Ευμένη από την Καρδία.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Αριαράθης δρούσε ανεξέλεγκτος, εφόσον τόσο οι Μακεδόνες όσο και οι Πέρσες, υπό τον νέο βασιλιά τους, τον Δαρείο Γ', ήταν απασχολημένοι με τη μεταξύ τους διαμάχη. Σαν αποτέλεσμα η εξουσία του είχε εδραιωθεί στη χώρα, ενώ είχε συγκεντρώσει αξίολογο πλούτο και στρατό.[5] Συνεπώς αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία, όντας έτοιμος να αντιτάξει στρατό 30.000 πεζικαρίων και 15.000 ιππέων. Τελικά ο Περδίκκας ενεπλάκη σε πόλεμο με την Καππαδοκία και αποσπώντας τη νίκη, θανάτωσε 4.000 άνδρες και αιχμαλώτισε γύρω στους 5.000, ανάμεσά τους τον ίδιο τον βασιλιά,[5] που τότε ήταν 82 ετών.[6][7] Τόσο εκείνος όσο και η κοντινή του οικογένεια βασανίστηκαν και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.[8] Μοναχά ο υιοθετημένος γιος του, Αριαράθης Β', κατάφερε να διαφύγει με λίγους ακόλουθους, βρίσκοντας καταφύγιο στην Αρμενία. Ο λαός της Καππαδοκίας, ωστόσο, πήρε χάρη και η σατραπεία πέρασε σύμφωνα με την αρχική συμφωνία στον Ευμένη, ο οποίος ανέλαβε την οργάνωσή της.[9][10]
Χρονολόγιο
Επεξεργασία| Έτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
|---|---|---|---|
| 404 π.Χ. | Γέννηση του Αριαράθη Α', γιου του σατράπη της Καππαδοκίας, Αριάμνη Α'. | ||
| Θάνατος του Αριάμνη Α', ο οποίος είχε κυβερνήσει για 50 έτη. Τον διαδέχεται ο γιος του Αριαράθης Α'. | |||
| 350 π.Χ | Ο Αριαράθης αποστέλλει τον αδερφό του, Ολοφέρνη, στην Αίγυπτο, στα πλαίσια εκστρατείας που πραγματοποίησε ο Πέρσης βασιλιάς, Αρταξέρξης Γ'. | ||
| 334 π.Χ. | Οι Έλληνες, υπό την καθοδήγηση του Αλεξάνδρου του Μέγα, εκστρατεύουν στην Ασία κατά των Περσών. | ||
| 331 π.Χ. | Λαμβάνει χώρα η Μάχη των Γαυγαμήλων, στην οποία συμμετέχουν και στρατεύματα από την Καππαδοκία στο πλευρό των Περσών. | ||
| Η Καππαδοκία δεν εποπτεύεται από κανέναν, οπότε ο Αριαράθης βρίσκει την ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο του βασιλέως και να κηρύξει την Καππαδοκία αυτόνομη. | |||
| 323 π.Χ. | Θάνατος του Αλεξάνδρου στη Βαβυλώνα. Οι Διάδοχοι μοιράζονται την απέραντη αυτοκρατορία του. | ||
| 322 π.Χ. | Ο Περδίκκας εκστρατεύει κατά του Αριαράθη, τον οποίο νικά και θανατώνει. Η Καππαδοκία περιέρχεται στα χέρια του Ευμένη. | ||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Λέκα Ευρυδίκη (26 Μαρτίου 2002). ««Αριαράθης Α΄»». Encyclopedia of the Hellenic World, Asia Minor. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», §31.19
- ↑ Στράβων, «Γεωγραφία», §12.1.2
- ↑ Αρριανός, «Ανάβασις Αλεξάνδρου», §3.8 + 3.11
- ↑ 5,0 5,1 Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», §18.16
- ↑ Φώτιος, «Μυριόβιβλος» ή «Βιβλιοθήκη», §92
- ↑ Λουκιανός, «Μακρόβιοι», §13
- ↑ Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή της Φιλιππικής Ιστορίας του Πομπήιου Τρόγου», §13.6
- ↑ Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Ευμένης», §3
- ↑ Αππιανός, «Μυθριδατικοί πόλεμοι», §2.8
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΕξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Λέκα Ευρυδίκη (2002). ««Αριαράθης Α΄»». Encyclopedia of the Hellenic World, Asia Minor. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009.
- William Smith (1870). ««Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology: Ariarathes I»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009.
- Jona Lendering. ««Ariarathes I»». Ιστότοπος livius.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009.