Ανούκ Εμέ
Η Ανούκ Εμέ (Anouk Aimee, πραγματικό ονοματεπώνυμο Nicole Françoise Florence Dreyfus[2], Παρίσι, 27 Απριλίου 1932 - 18 Ιουνίου 2024) ήταν Γαλλίδα ηθοποιός που εμφανίσθηκε σε 70 κινηματογραφικές ταινίες από το 1947, έχοντας πραγματοποιήσει το ξεκίνημα της καριέρας της από την ηλικία των 14 ετών.
| Ανούκ Αιμέ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Anouk Aimée (Γαλλικά) |
| Προφορά | |
| Ψευδώνυμο | Anouk Aimée |
| Γέννηση | 27 Απριλίου 1932 17ο Διαμέρισμα, Παρίσι |
| Θάνατος | 18 Ιουνίου 2024 (92 ετών) 18ο Διαμέρισμα, Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Αγίου Βικεντίου, 18ο Διαμέρισμα Παρισιού |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Σπουδές | St Leonards-Mayfield School |
| Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός[1] |
| Σύζυγος | Έντουαρτ Τσίμερμαν (1949–1950), Νίκος Παπατάκης (1951–1954), Πιέρ Μπαρού (1966–1969) και Άλμπερτ Φίνεϊ (1970–1978) |
| Σύντροφος | Μαρτσέλο Μαστρογιάνι |
| Τέκνα | Μανουέλα Παπατάκη |
| Γονείς | Ζενεβιέβ Σόρια |
| Βραβεύσεις | Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία (1966), Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών (1980), τιμητικό βραβείο Σεζάρ (2002), βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου (1968), Τιμητική Χρυσή Άρκτος (2003), Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, Μετάλλιο της Πόλης του Παρισιού και Henri-Langlois award (2009) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στα πρώτα της βήματα σπούδασε υποκριτική και χορό, παράλληλα με τη βασική της εκπαίδευση. Αν και τα περισσότερα έργα στα οποία πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε ήταν γαλλικά, εντούτοις έλαβε επίσης μέρος και σε ταινίες που παρήχθησαν σε μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως σε Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία και Γερμανία, αλλά και στην Αμερική. Μεταξύ των γνωστότερων ταινιών της περιλαμβάνεται το Ντόλτσε Βίτα του Φεντερίκο Φελίνι (1960), μετά από το οποίο η Εμέ θεωρήθηκε ένα "ανερχόμενο, εκπληκτικό αστέρι" στον κόσμο του κινηματογραφικού θεάματος[3]. Ακολούθως, έπαιξε στα έργα Λόλα, η γυναίκα της ακολασίας (1961) του Ζακ Ντεμί, "8½" (Φελίνι, 1963), George Cukor’s Justine (Ντεμί, 1969), Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου (1981) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και Πρετ-α-πορτέ του Ρόμπερτ Άλτμαν (1994). Χάρις στην ερμηνεία της στην ταινία Ένας άντρας και μια γυναίκα (1966), η οποία τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ, κατέκτησε την παγκόσμια αναγνώριση[4].
Έχει καταγραφεί σαν μια ηθοποιός εκπάγλου καλλονής και μια από τους 100 πιο ελκυστικούς ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του 1995 που διενέργησε το περιοδικό Empire. Το πρότυπο που ενσάρκωνε ήταν αυτό της "μοιραίας γυναίκας", με μελαγχολική αύρα.
Στα '60ς, το περιοδικό Life έγραψε ότι "μετά από κάθε ταινία, η αινιγματική ομορφιά της ενισχύεται στη μνήμη του κοινού" και την αποκάλεσε ως την ομορφότερη κάτοικο της "Αριστερής Όχθης" του Σηκουάνα[5], εννοώντας ότι οι ρόλοι που απέδιδε ήταν ιδιαίτερης καλλιτεχνικής κουλτούρας.
Στα 1967 η Εμέ βραβεύθηκε με τον "Χρυσό Σκούφο" σαν καλύτερη δραματική ηθοποιός και επιπλέον της απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών του 1980. Στα 2002 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου (César) της Γαλλίας.
Απεβίωσε στην οικία της στο 18ο Διαμέρισμα του Παρισιού, στις 18 Ιουνίου 2024 σε ηλικία 92 ετών.[6] Κηδεύτηκε σε στενό κύκλο στις 25 Ιουνίου, στο κοιμητήριο του Αγίου Βικεντίου στη Μονμάρτρη.[7]
Επιλεγμένη Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0110661. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2024.
- ↑ «"Anouk AIMEE (1932)"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ Dave Thompson's "Dancing Barefoot: The Patti Smith Story", "Chicago Review Press" (2011) p. 17
- ↑ "Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia"
- ↑ Michael Durham's "Aimée—It Means 'To Be Loved'", "Life magazine", May 19 1967 pp. 85-86
- ↑ «La comédienne Anouk Aimée est morte à l'âge de 92 ans». BFMTV (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2024.
- ↑ «OBSÈQUES D'ANOUK AIMÉE DANS L'INTIMITÉ, À PARIS». BFMTV (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2024.