Αμαλία Ματέρνα
Η Αμαλία Ματέρνα (γερμανικά: Amalie Friedrich-Materna, Σανκτ Γκέορκεν, 1844 - Βιέννη, 1918)[5] ήταν Αυστριακή υψίφωνος της όπερας που άκμασε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι γνωστή κυρίως για τις ερμηνείες της σε έργα του Ρίχαρντ Βάγκνερ.
| Αμαλία Ματέρνα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Ιουλίου 1844[1][2][3] Sankt Georgen an der Stiefing |
| Θάνατος | 18 Ιανουαρίου 1918[1][2][3] Βιέννη[4] |
| Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστροουγγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγουδίστρια όπερας |
| Εργοδότης | Κρατική Όπερα της Βιέννης |
| Περίοδος ακμής | 1864 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ Ματέρνα γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1844 στο Σανκτ Γκέορκεν της Αυστριακής Αυτοκρατορίας (στη σύγχρονη εποχή ανήκει στη Στυρία της Αυστρίας). Ως ημερομηνίες γέννησής της αναφέρονται η 10η ή 19η Ιουλίου του 1844, καθώς και η 10η Ιουλίου του 1845.
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1864, σε παράσταση που πραγματοποιήθηκε σε θέατρο του Γκρατς[5][6]. Λίγο καιρό αργότερα γνώρισε και παντρεύτηκε τον ηθοποιό Καρλ Φρίντριχ, μαζί με τον οποίο συμμετείχε τα επόμενα χρόνια σε μια σειρά παραστάσεων σε προαστιακά θέατρα κοντά στη Βιέννη, όπου ερμήνευε κυρίως οπερέτες[6].
Το 1869 εμφανίστηκε στην παράσταση Η Αφρικανή του Τζιάκομο Μάγερμπεερ, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Σέλικα[5][6]. Η συγκεκριμένη όπερα παρουσιάστηκε στο Αυτοκρατορικό Θέατρο της Βιέννης και αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη διάκριση στην καριέρα της Ματέρνα. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1875 πήρε τον ρόλο της βασίλισσας του Σαβά στην ομώνυμη όπερα του Καρλ Γκόλντμαρκ, ενώ το 1876 εμφανίστηκε στην πρώτη παράσταση της όπερας Αΐντα του Βέρντι, ενώπιον του βιεννέζικου κοινού, ως Άμνερις.
Με αφετηρία το 1876, η Ματέρνα γνώρισε διεθνή επιτυχία[6] μέσω της συμμετοχής της στην επική τετραλογία Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν του Ρίχαρντ Βάγκνερ, όπου ενσάρκωσε την Μπρουνχίλντα στις όπερες Βαλκυρία, Ζίγκφριντ και Το λυκόφως των Θεών. Ακόμη εμφανίστηκε και στην όπερα Πάρσιφαλ του Βάγκνερ στον ρόλο της Κούντρι[5]. Συμμετείχε στην παγκόσμια πρεμιέρα της παράστασης στο Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ[5], ερμηνεύοντας τον ίδιο ρόλο σε κάθε φεστιβάλ της πόλης, μέχρι και το 1891. Παράλληλα, πραγματοποίησε εκτεταμένες περιοδείες στην Αγγλία και τις ΗΠΑ[5][7].
Αποσύρθηκε[8] από τις παραστάσεις το 1897 και στη συνέχεια εργάστηκε ως δασκάλα για νεότερους καλλιτέχνες. Το 1913 τραγούδησε για τελευταία φορά μπροστά στο κοινό στα πλαίσια εορταστικής εκδήλωσης για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρ. Βάγκνερ. Απεβίωσε στις 18 Ιανουαρίου του 1918 στη Βιέννη, όπου και ετάφη.
Αξιοσημείωτοι ρόλοι
Επεξεργασία-
Ως Μπρουνχίλντα στο Δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν (1876) -
Ως Βασίλισσα του Σαβά στην ομώνυμη όπερα (1875) -
Ερμηνεύοντας τον ρόλο της Κούντρι στο Πάρσιφαλ (1882)
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Lahee, Henry Charles (1898). Famous Singers of to-day and yesterday. L.C. Page.
- James Grant Wilson, John Fiske, επιμ. (1968) [1888]. Appleton's Cyclopedia of American Biography. IV. Detroit.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 116824174. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15883829j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w67h1wc7. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Amalie Materna». oxfordreference.com (στα Αγγλικά). Oxford Reference. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 James Grant Wilson, John Fiske, επιμ. (1968) [1888]. Appleton's Cyclopedia of American Biography. IV. Detroit. σελ. 251.
- ↑ «Die Walküre {1} Metropolitan Opera House: 01/30/1885». archives.metoperafamily.org (στα Αγγλικά). Metropolitan Opera. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019.
- ↑ Lahee, Henry Charles (1898). Famous Singers of to-day and yesterday. L.C. Page. σελ. 173.