Αλέξανδρος Θεοδοσιάδης
Ο Αλέξανδρος Θεοδοσιάδης του Δημητρίου (13 Φεβρουαρίου 1904[1] - Απρίλιος 1977) ήταν Έλληνας πολιτικός μηχανικός, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής Θεσσαλονίκης και ως υπουργός.
| Αλέξανδρος Θεοδοσιάδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13 Φεβρουαρίου 1904 |
| Θάνατος | Απριλίου 1977 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης) Υπουργός Βιομηχανίας της Ελλάδας Έλληνας υφυπουργός Δημοσίων Έργων Έλληνας υφυπουργός Οικισμού |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας. Πολιτεύτηκε με την ΕΡΕ και στις εκλογές του 1958 εξελέγη βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης. Επανεξελέγη στην ίδια εκλογική περιφέρεια το 1961 , το 1963 και το 1964.
Χρημάτισε υφυπουργός Οικισμού (4 Νοεμβρίου - 17 Νοεμβρίου 1961) και στη συνέχεια υφυπουργός Δημοσίων Έργων (17 Νοεμβρίου 1961 - 19 Ιουνίου 1963) στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.[2]
Για τελευταία φορά ήταν μέλος της κυβέρνησης (ως υπουργός Βιομηχανίας) στην τελευταία κυβέρνηση πριν τη χούντα, τον Απρίλιο του 1967.[3]
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της ΔΕΘ.
Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Ωρολογά και είχαν 2 γιους.[1]
Απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών. Κηδεύτηκε στις 23 Απριλίου 1977 και η ταφή έγινε στο νεκροταφείο Ευαγγελιστρίας.[4]
Έργα
ΕπεξεργασίαΠηγές
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Ελληνικόν Who is Who, Εκδόσεις Ελληνικών who is who, 1962, σελ. 176
- ↑ «Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 4.11.1961 Έως 19.6.1963». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Κυβέρνησις Παναγιώτη Κανελλόπουλου Από 3.4.1967 έως 21.4.1967». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2014.
- ↑ εφημερίδα Μακεδονία, φύλλο 23-4-1977, σελ. 3 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine..
- ↑ Απόφαση 3428/2016: Χαρακτηρισμός ως διατηρητέων μεμονωμένων κτηρίων εντός του ιστορικού τόπου της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής αυτού, συνόλων κτηρίων - καταστημάτων της Στοάς Σαούλ, της αγοράς Μπιτ Παζάρ, της περιοχής Αγίου Μηνά και της Παλαιάς Λαχαναγοράς και καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτών, καθώς και ειδικών χρήσεων των κτηρίων - καταστημάτων της αγοράς Μπιτ Παζάρ
- ↑ Κολώνας, Βασίλης (2012). Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. Θεσσαλονίκη 1912-2012.