Αλέξανδρος Α΄ της Σκωτίας

Αλέξανδρος Α΄
Βασιλιάς της Σκωτίας
Περίοδος	1107–1124
Προκάτοχος	Έντγκαρ της Σκωτίας
Διάδοχος	Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας
Γέννηση	1078; Ντάνφερμλιν
Θάνατος	23 Απριλίου 1124; Στέρλινγκ
Τόπος ταφής	Αββαείο του Ντάνφερμλιν
Σύζυγος	Σιβύλλα της Νορμανδίας
Επίγονοι	Μάλκολμ του Αλεξάνδρου
Οίκος	Οίκος του Ντάνκελντ
Πατέρας	Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας
Μητέρα	Αγία Μαργαρίτα της Σκωτίας
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αλέξανδρος Α΄ της Σκωτίας (Alexander I of Scotland, 1078 – 23 Απριλίου 1124) βασιλιάς της Σκωτίας (1107 – 1124) ήταν τέταρτος γιος του Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας και της Μαργαρίτας του Ουέσσεξ. Ο Αλέξανδρος Α΄ πήρε το όνομα του από τον πάπα Αλέξανδρο Β΄ και ήταν μικρανεψιός του Εδουάρδου του Ομολογητή. Διαδέχθηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του Έντγκαρ της Σκωτίας που ήταν ανύπαντρος και ήταν διάδοχος του από το 1104, παραβρέθηκε στη εξέταση των λειψάνων του Αγίου Κάθμπερτ και στην αναταφή τους.

Σχέσεις με τον αδελφό του Δαυίδ

Ο Αλέξανδρος διατηρούσε εδάφη στην Σκωτία βόρεια του Φορθ και στην Λόθιαν.^[1] Διαδέχθηκε τον Έντγκαρ στον θρόνο αλλά σύμφωνα με την διαθήκη του ο μικρότερος αδελφός τους Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας κληρονόμησε τα νότια εδάφη δηλαδή το Στράθκλιντ και την Κάμπρια ύστερα από συμφωνία που είχαν κάνει ο Έντγκαρ, ο Αλέξανδρος, ο Δαυίδ και ο γαμπρός τους Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας. Με την επέμβαση του Ερρίκου και των Άγγλο - Νορμανδών συμμάχων του ο Δαυίδ δέχτηκε πρόσθετα εδάφη στην Λόθιαν και τον τίτλο του πρίγκιπα της Κάμπριας υπό την υψηλή κυριαρχία του Αλεξάνδρου.^[2]

Οι διαφωνίες ανάμεσα στον Αλέξανδρο και τον Δαυίδ δεν άφησαν καθόλου καλές εντυπώσεις στους Σκωτσέζους εκείνη την εποχή ειδικά για τον Δαυίδ, ένα Κέλτικο ποίημα γράφει :

"Ήταν πολύ κακό αυτό που έκανε ο γιος του Μάλκολμ να διαιρεθεί από τον Αλέξανδρο δεν το έκανε ποτέ γιος βασιλιά να λεηλατήσει την σταθερότητα της Αλβιόνας".^[3]

Γάμος με την Σιβύλλα της Νορμανδίας

Η διαφωνία για τις ανατολικές ακτές δεν επηρέασε σημαντικά τις σχέσεις του με τον Ερρίκο της Αγγλίας, ενώθηκε μαζί του σε εκστρατεία στην Ουαλία εναντίον του Γκράφαντ απ Σίναν της Γκουινέντ (1114).^[4] Ο γάμος του Αλεξάνδρου Γ΄ με την νόθη κόρη του Ερρίκου Σιβύλλα της Νορμανδίας έγινε την περίοδο 1107 - 1114.^[5] Ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι γράφει ότι ο Αλέξανδρος ήταν επιθετικός στην Σιβύλλα αλλά σύμφωνα με τις πηγές της εποχής ήταν αγαπημένο ζευγάρι και η Σιβύλλα ήταν πολύ ευσεβής.^[6] Η Σιβύλλα πέθανε τον Ιούλιο του 1122 και τάφηκε στο αβαείο του Ντανφέρμλιν, ο Αλέξανδρος δεν ξαναπαντρεύτηκε και όπως αναφέρει ο ιστορικός Ουόλτερ Μπάουερ (1385 - 1449) σχεδίασε μια Αυγουστινιανή μονή για να τιμήσει την μνήμη της και έκανε βήματα για την αγιοποίηση της.^[7] Ο Αλέξανδρος Γ΄ είχε τουλάχιστον ένα παιδί τον Μάλκολμ του Αλεξάνδρου που αργότερα επαναστάτησε εναντίον του θείου του Δαυίδ Α΄, φυλακίστηκε πολλά χρόνια στο Ρόξμουργκ μέχρι τον θάνατο του μετά το 1157.^[8]

Θρησκευτική πολιτική

Ο Αλέξανδρος Γ΄ όπως και οι αδελφοί του Έντγκαρ και Δαυίδ ήταν εξαιρετικά ευσεβείς βασιλείς, ίδρυσε πολλά μοναστήρια στο Σκον και στο Ίνχολμ. Ο ιστοριογράφος της μητέρας του Θαργκότ έγινε επίσκοπος του Αγίου Ανδρέα υπό τις εντολές του Αλεξάνδρου.^[1] Η περίπτωση του διαδόχου του Θαργκότ Ίντμιρ δείχνει ότι η γνώμη του Αλέξανδρου δεν γινόταν πάντα δεκτή από την θρησκευτική κοινότητα, ο Ίντμιρ είχε την υποστήριξη του αρχιεπισκόπου του Καντέρμπερι Ραλφ ντ'Εσκυρες. Ο Αλέξανδρος ήταν προστάτης της επισκοπής του Αγίου Ανδρέα στην οποία έκανε μεγάλες δωρεές όπως μια μονή Αυγουστινιανών για να τιμήσει την μνήμη της συζύγου του.^[9] Ο Αλέξανδρος ήταν έντονα θρησκευόμενος αλλά δεν έμεινε γνωστός σαν άνθρωπος της ειρήνης, ο Ιωάννης του Φορντάν γράφει :

Ο βασιλιάς ήταν πολύ ευγενής και υπέροχος, αγαπητός και ανθρώπινος στους κληρικούς και στο περιβάλλον του αλλά τρομερός με τους υπόλοιπους υπηκόους του, ένας άνθρωπος με μεγάλη καρδιά που πάντα προσπαθούσε να ξεπεράσει τις δυνάμεις του.^[10]

Καταστολή εξέγερσης

Ο Αλέξανδρος Α΄ της Σκωτίας σε έργο του Σκωτσέζου ζωγράφου Τζέικομπ ντε Γουέτ (1673)

Έδειξε την σκληρότητα του χαρακτήρα του στην καταστολή της εξέγερσης του μορμάρδου του Μόρεϊ. Ο Άντριου Ουίντουν στο έργο του "Οριτζινάλε Κρονυκίλ" γράφει ότι ο Αλέξανδρος ενώ βρισκόταν στην αυλή του δέχτηκε επίθεση από τους άντρες των νησιών.^[11] Ο Ουόλτερ Μπάουερ (1385 - 1449) αναφέρει ότι οι εισβολείς προέρχονταν από το Μόρεϊ και το Μερνς, ο Αλέξανδρος τους πίεσε προς τα βόρεια στην Ρος και τους νίκησε, η νίκη αυτή σύμφωνα με τον Ουίντουν του έδωσε το προσωνύμιο ο Ισχυρός. Η ημερομηνία είναι αβέβαιη όπως και η ταυτότητα των εχθρών, τα Χρονικά του Ούλστερ (1116) σημειώνουν : "Ο Λάντμαν γιος του Ντόμναλλ, εγγονός του βασιλιά της Σκωτίας σκοτώθηκε από τους άντρες του Μόρεϊ". Ο βασιλιάς ήταν ο πατέρας του Αλεξάνδρου Α΄ Μάλκολμ Γ΄ και ο Ντόμναλλ ο ετεροθαλής αδελφός του Αλεξάνδρου. Η μονμαρδία του Μόρεϊ κυβερνήθηκε από την οικογένεια του Μάκβεθ της Σκωτίας και του Λούλαχ της Σκωτίας η οποία βασίλευσε στην Σκωτία για χρονικό διάστημα λίγο μεγαλύτερο από μια γενιά. Είναι άγνωστο ποιος ήταν βασιλιάς ή μονμάρδος του Μόρεϊ εκείνη την περίοδο, πιθανότατα ήταν ο Άνγκους του Μόρεϊ ή ο πατέρας του που δεν είναι γνωστό το όνομα του, ο μόνος γνωστός μονμάρδος των Μερνς ήταν ο Πίτερ Μέιλ που σκότωσε τον ετεροθαλή αδελφό του Αλεξάνδρου Α΄ Ντάνκαν Β΄ της Σκωτίας (1094).^[12]

Ο Αλέξανδρος Α΄ πέθανε τον Απρίλιο του 1124 στην αυλή του στο Στέρλινγκ, κληρονόμο του όρισε τον γιο του από την Σιβύλλα.^[13]

Μυθιστορήματα

Ο Αλέξανδρος Α΄ της Σκωτίας εμφανίζεται στο εξής φανταστικό μυθιστόρημα :

"Η Αποτελεσματική φρουρά" από το βιβλίο των Σόϊερ Σεντ Άντριους και Τζον Φ. Μπρότρικ. Στο έργο παρουσιάζεται με έντονες ανησυχίες επειδή δεν μπορούσε να αποκτήσει τον διάδοχο ενώ ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας τους πίεζε έντονα επειδή ήθελε να αποκτήσει έναν εγγονό.^[14]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 Barrow, p. 154.
↑ Oram, pp. 60–63.
↑ Oram, p. 66 citing Clancy, The Triumph Tree.
↑ Oram, p. 65.
↑ Oram, p. 65; a date around 1114 would place the marriage at about the same time as that of David and Maud of Huntingdon.
↑ Duncan, p. 65; Oram, p. 71.
↑ Oram, p. 71.
↑ Oram, p. 77. The identity of this person may be still in question, see Meic Uilleim and MacHeths.
↑ Barrow, p. 156.
↑ Fordun, V, xxviii (Skene's edition).
↑ Wyntoun, cxxvii.
↑ MacDonald, pp. 23–24, deals with this affair.
↑ Oram, pp.71–72.
↑ Saint Andrews, Brodrick (2010), p. 99-104

Πηγές

Barrow, Geoffrey (2003). The Kingdom of the Scots: Government, Church and Society from the Eleventh to the Fourteenth Century. Edinburgh University Press.
Archibald Alexander McBeth Duncan (2002). The kingship of the Scots, 842-1292: succession and independence. Edinburgh University Press.
Oram, Richard D. (2004). David I: the king who made Scotland. Tempus Pub Ltd.
Russell Andrew McDonald (2003). Outlaws of medieval Scotland: challenges to the Canmore kings, 1058-1266. Tuckwell Press, Ltd.
Saint Andrews, Sawyer; Brodrick, John F (2010). Pater Nostras Canis Dirus: The Garrison Effect. AuthorHouse.

Βασιλικοί τίτλοι
Αλέξανδρος Α΄ της Σκωτίας Οίκος του Ντάνκελντ Γέννηση: 1078 Θάνατος: 23 Απριλίου 1124
Προκάτοχος Έντγκαρ της Σκωτίας	Βασιλιάς της Σκωτίας 1107 - 1124	Διάδοχος Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας

[Barrow,_p._154-1] 1,0 ^1,1 Barrow, p. 154.

[2] Oram, pp. 60–63.

[3] Oram, p. 66 citing Clancy, The Triumph Tree.

[4] Oram, p. 65.

[5] Oram, p. 65; a date around 1114 would place the marriage at about the same time as that of David and Maud of Huntingdon.

[6] Duncan, p. 65; Oram, p. 71.

[7] Oram, p. 71.

[8] Oram, p. 77. The identity of this person may be still in question, see Meic Uilleim and MacHeths.

[9] Barrow, p. 156.

[10] Fordun, V, xxviii (Skene's edition).

[11] Wyntoun, cxxvii.

[12] MacDonald, pp. 23–24, deals with this affair.

[13] Oram, pp.71–72.

[14] Saint Andrews, Brodrick (2010), p. 99-104

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]