Η ΑΚ Σπάρτα Πράγας (τσεχικά: AC Sparta Praha) είναι ποδοσφαιρική ομάδα της Τσεχίας με έδρα την Πράγα. Μαζί με τη συμπολίτισσά της Σλάβια είναι αποτελούν τις δύο ισχυρότερες ομάδες του τσέχικου ποδοσφαίρου. Ιδρύθηκε το 1893.

ΑΚ Σπάρτα Πράγας
Επίσημη ονομασίαAC Sparta Praha fotbal, a.s.[1]
Ίδρυση1893
ΈδραΠράγα[2], Τσεχία
ΣτάδιοΓκενεράλι Αρένα, Μπούμπενετς και Πράγα 7
Χρώματαmaroon
Ιδιοκτήτης1890s holdings (0,999)[3]
ΠροπονητήςLars Friis[4]
ΠρωτάθλημαΠρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Τσεχίας
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Αγωνίζεται στο Generali Arena (Στάδιο «Λέτνα»), στην Πράγα. Μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση για την ομάδα είναι όταν έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 1992. Γνωστοί παίκτες που έχουν αγωνιστεί τα τελευταία είκοσι χρόνια με τη φανέλα της Σπάρτα Πράγας είναι οι Πάβελ Νέντβεντ, Πετρ Τσεχ, Τoμάς Ροσίτσκι, Γιαν Κόλερ, Καρέλ Πομπόρσκι, Πατρίκ Μπέργκερ και πολλοί άλλοι.

Στα τέλη του 1893, ένα μικρό γκρουπ νέων ανθρώπων με ηγέτες τρία αδέλφια, τους Βάτσλαβ, Μπoχούμιλ και Ρούντολφ Ρουντλ, είχαν την ιδέα να ιδρύσουν έναν αθλητικό σύλλογο. Στις 16 Νοεμβρίου, η συνέλευση των ιδρυτών ενέκρινε τα άρθρα του καταστατικού του υπό ίδρυση συλλόγου και ένα μήνα αργότερα, στις 17 Δεκεμβρίου 1893, η πρώτη ετήσια γενική συνέλευση του συλλόγου έλαβε μέρος. Λίγο αργότερα, ο αθλητικός ομιλος «Σπάρτα Πράγας» προέκυψε, με την τρίχρωμη εμφάνισή του, στην οποία το μπλε συμβολίζει την Ευρώπη, το κόκκινο είναι το σύμβολο της βασιλικής πόλης της Πράγας, ενώ για το κίτρινο δεν έχει μαθευτεί ο λόγος πρόσθεσής του στη φανέλα της ομάδας.

Στις πρώτες εμφανίσεις της ομάδας, οι παίκτες συνήθιζαν να φορούν μαύρες φανέλες με ένα μεγάλο «S» στο στήθος. Κατόπιν έπαιξαν για δύο χρόνια με ασπρόμαυρες ρίγες στις φανέλες, τις οποίες και ξαναφόρεσαν ως εφεδρικές, για δύο χρόνια, την περίοδο 1996-98. Το 1906, ο πρόεδρος της ομάδας δρ. Πέτρικ ήταν στην Αγγλία, όπου παρακολούθησε την Άρσεναλ να παίζει με τις κόκκινες της εμφανίσεις και αποφάσισε να φέρει μαζί του στην Πράγα ένα σετ. Εκείνη την εποχή, δεν κατάλαβε ότι ξεκινούσε μια από τις σπουδαιότερες παραδόσεις της ομάδας. Μαζί με τις κόκκινες φανέλες, οι παίχτες της Σπάρτα φορούν λευκά σορτς και μαύρες κάλτσες.

Αμέσως μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισε να δημιουργείται μια ομάδα που σημάδεψε τις δεκαετίες '20 και '30 και έμεινε στην ιστορία ως η "Σιδερένια Σπάρτα". Στα μέσα του '20 διοργανώθηκε ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα στην Τσεχοσλοβακία και η ομάδα κέρδιζε τους τίτλους τον ένα μετά τον άλλο. Μάλιστα, μέχρι σήμερα, ακόμα υμνούνται τα ονόματα των παιχτών αυτής της περιόδου: Φραντίσεκ Πέιρ, Αντονίν Χόγιερ, Αντονίν Πέρνερ, Καρέλ Πέσεκ-Κάντα, Φραντίσεκ Κολενάτι, Γιάροσλαβ Τσερβένι. Λίγα χρόνια αργότερα, εμφανίστηκαν ποδοσφαιριστές όπως οι Φραντίσεκ Χόχμαν, Γιάροσλαβ Μπουργκρ, Φερντινάντ Χάινι, Άντολφ Πάτεκ, Γιόζεφ Σίμα, Γιόζεφ Σιλνί, Γιόζεφ Τστιρόκι, Γιόζεφ Κοστάλεκ και ο Όλντριχ Νέγιεντλι, ο κορυφαίος σκόρερ του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1934 της Ιταλίας, όταν η Τσεχοσλοβακία έφτασε στον τελικό με την Ιταλία του Πότσο και του Μεάτσα, όπου και ηττήθηκε με 2-1 στην παράταση. Μάλιστα, λίγο πριν από αυτή την περίφημη εποχή, ο Βλάστα Μπούριαν, ο οποίος έγινε αργότερα ο "βασιλιάς" των Τσέχων κωμικών, αγωνίστηκε ως τερματοφύλακας της ομάδας.

Το αποκορύφωμα της πρώτης «χρυσής» περιόδου της ομάδας είναι τα δύο Κύπελλα Κεντρικής Ευρώπης (Μιτρόπα Καπ), θεσμός που στη δεκαετία '20 και '30 είχαν την ίδια σπουδαιότητα και κύρος με το σημερινό Τσάμπιονς Λιγκ. Τα δύο αυτά Κύπελλα ήρθαν το 1927 και το 1935. Το 1927, στο διπλό τελικό του Κυπέλλου Κεντρικής Ευρώπης, η Σπάρτα αντιμετώπισε τη Ραπίντ Βιέννης νικώντας τη με 6-2 στον πρώτο αγώνα της Πράγας (30 Οκτωβρίου) και χάνοντας με 2-1 στον επαναληπτικό της Βιέννης (13 Νοεμβρίου). Το 1935, στον πρώτο αγώνα (8 Σεπτεμβρίου) έχασε στη Βουδαπέστη από τη Φερεντσβάρος με 2-1 και νίκησε στον επαναληπτικό (15 Σεπτεμβρίου) στην Πράγα με 3-0, κατακτώντας για δεύτερη φορά το βαρύτιμο τρόπαιο.

Το 1946, η Σπάρτα περιόδευσε στη Μεγάλη Βρετανία, σε μια εποχή όπου οι Άγγλοι θεωρούσαν ότι ήταν οι κορυφαίοι στον κόσμο, αποσπώντας ισοπαλία 2-2 από την Άρσεναλ στις 2 Οκτωβρίου.

Το 1964 ήρθε ακόμα ένας τίτλος στο Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης, που τότε βρισκόταν σε παρακμή λόγω της ύπαρξης των άλλων ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων. Στον τελικό εκείνης της χρονιάς, η Σπάρτα απέσπασε ισοπαλία 0-0 εκτός έδρας από τη Σλόβαν Μπρατισλάβας και στη ρεβάνς επικράτησε εντός έδρας με 2-0, τριτώνοντας τις κατακτήσεις αυτού του Κυπέλλου.

Οι «χρυσές» περίοδοι εναλλάσσοντο με χρόνια απόλυτης νοσταλγίας αυτών των περιόδων. Μετά από σημαντικές αλλαγές από το σοσιαλιστικό καθεστώς, το οποίο επέφερε συνεχείς αλλαγές στο όνομα της ομάδας παρά συγκέντρωνε τίτλους, το πρωτάθλημα του 1954 ήταν η τελευταία φορά πριν από μια μακρά περίοδο μιζέριας. Μόνο η σπουδαία εποχή της ομάδας γύρω από τον Κβάσνιακ τη δεκαετία του '60 έφερε μνήμες από τα παλαιότερα «χρυσά» χρόνια.

Υπάρχουν ακόμα αρκετοί που θυμούνται την εποχή των Αντρέι Κβάσνιακ, Γίρι Τιχί και Βάτσλαβ Μάσεκ. Ήταν η εποχή που η Σπάρτα φιλοξενούσε τον περισσότερο κόσμο στην ιστορία της, με το στάδιο πλήρες με 40.000 θεατές. Και οι τρεις παραπάνω άσοι ήταν μέλη της Εθνικής Τσεχοσλοβακίας που έφτασε μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Χιλής το 1962, χάνοντας 3-1 από τη μεγάλη Βραζιλία των Γκαρίντσα, Πελέ (ο οποίος τραυματίστηκε νωρίς και δεν έπαιξε μετέπειτα σε εκείνη τη διοργάνωση), Ντιντί, Βαβά, Αμαρίλντο, κ.α. στον τελικό.

Μέχρι το 1975, η Σπάρτα ήταν η μόνη ομάδα που δεν είχε ποτέ υποβιβαστεί στη Β' Κατηγορία. Αυτή τη χρονιά παρ'όλα αυτά, εξαιτίας σειράς άσχημων συνθηκών, η ομάδα υποβιβάστηκε. Την επόμενη χρονιά κατάφερε να επιστρέψει στην Α' Κατηγορία, με το γήπεδο σολντ-άουτ σε όλα τα μεγάλα ματς. Όμως η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει άλλον τίτλο πρωταθλήματος μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80. Χτισμένη γύρω από τους Γιόζεφ Χόβανετς, Ιβάν Χάσεκ, Τομάς Σκούχραβι, Στάνισλαβ Γκρίγκα, Πατρίκ Μπέργκερ, η ομάδα ανέκτησε την παλαιά της ισχύ και κύρος και κέρδιζε τίτλους στη σειρά. Τη σεζόν 1983-84, η Σπάρτα έφτασε στους 8 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Στις αρχές του '90, η επιτυχημένη αυτή εποχή ακολουθήθηκε από μια νέα γενιά παιχτών όπως οι Χορστ Σιγκλ, Μίχαλ Χόρνιακ, Βάτσλαβ Νέμετσεκ, Μάρτιν Φρίντεκ, Γίρι Νέμετς, Πετρ Κούμπα.

Τα σύμβολα του συλλόγου

Επεξεργασία
 
Παλαιότερο ιστορικό λογότυπο του συλλόγου.

Η ονομασία Σπάρτα είναι εμπνευσμένη από το μαχητικό πνεύμα και το θάρρος των ανθρώπων από την αρχαία ελληνική πόλη της Σπάρτης. Στην αρχή, τα χρώματα της Σπάρτα ήταν το μπλε (σύμβολο της Ευρώπης), το κόκκινο (σύμβολο της βασιλικής πόλης) και το κίτρινο (μαζί με το κόκκινο, τα επίσημα χρώματα της Πράγας). Το 1906, ένα από τα μέλη της επιτροπής, έφερε (από το ταξίδι του στην Αγγλία) φανέλες του συλλόγου της Άρσεναλ του Λονδίνου. Από τότε, η Σπάρτα αγωνίζεται με βυσσινί χρώματα.

Η Σπάρτα Πράγας έχει 3 αστέρια πάνω από το έμβλημα της, τα οποία συμβολίζουν το γεγονός ότι έχει κερδίσει πάνω από 30 εθνικά πρωταθλήματα, προσθέτοντας ένα νέο αστέρι για κάθε 10 τίτλους πρωταθλήματος.

  • Πρωτάθλημα Τσεχοσλοβακίας :
    • Πρωταθλήτρια πριν την καθιέρωση της εθνικής κατηγορίας (3): 1912, 1919, 1922
    • Πρωταθλήτρια μετά την καθιέρωση της εθνικής κατηγορίας (21): 1926, 1927, 1932, 1936, 1938, 1939, 1944, 1946, 1948, 1952, 1954, 1965, 1967, 1984, 1985, 1988, 1987, 1989, 1990, 1991, 1993
  • Κύπελλο Τσεχοσλοβακίας
    • Κυπελλούχος (12): 1909, 1943, 1944, 1946, 1964, 1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1989, 1992.
  • Σούπερ Καπ Τσεχίας
    • Νικήτρια (2): 2010, 2014

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Commercial Register. or.justice.cz/ias/ui/rejstrik-firma.vysledky?subjektId=689821&typ=UPLNY. Ανακτήθηκε στις 1  Νοεμβρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 «Administrativní registr ekonomických subjektů»
  3. ετήσια αναφορά. 30  Σεπτεμβρίου 2020. or.justice.cz/ias/ui/vypis-sl-detail?dokument=68377060&subjektId=689821&spis=74954. Ανακτήθηκε στις 1  Νοεμβρίου 2021.
  4. ČT Sport: «Priske na Letné končí, Sparta potvrdila jeho odchod do Feyenoordu i nástupce». Česká televize. 12  Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουνίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία