Βικιπαίδεια

Όμπλαστ του Άστραχαν

όμπλαστ της Ρωσίας

Συντεταγμένες: 47°14′N 47°14′E / 47.233°N 47.233°E / 47.233; 47.233

Το Όμπλαστ του Άστραχαν (ρωσικά: Астраха́нская о́бласть) είναι ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας, υπαγόμενο στο Νότιο Διαμέρισμα. Πρωτεύουσά της είναι το Άστραχαν, χτισμένο στο δέλτα του ποταμού Βόλγα στην Κασπία Θάλασσα. Στην πρωτεύουσα ζει ο μισός πληθυσμός της περιφέρειας (520.339 κάτοικοι - απογρ. 2010).

Όμπλαστ του Άστραχαν

Σημαία
Έμβλημα
ΧώραΡωσία
Διοικητική υπαγωγήΡωσία[1]
ΠρωτεύουσαΆστραχαν
Ίδρυση27  Δεκεμβρίου 1943
Διοίκηση
 • ΕπικεφαλήςΙγκόρ Μπαμπούσκιν (από 2019)[2]
Έκταση44.100 km²
Πληθυσμός946.429 (2024)
Γεωγραφικές συντεταγμένες47°14′0″N 47°14′0″E
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Πληθυσμιακά πλειοψηφούν οι Ρώσοι (69,7%) και ακολουθούν οι Κοζάκοι (14,2%) και οι Τάταροι (7%).

Κατά τον ύστερο μεσαίωνα στα εδάφη της περιφέρειας βρισκόταν η πρωτεύουσα της Χρυσής Ορδής, το Σαράι.

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Το Αστραχάν διασχίζεται από τη βορειοανατολική γραμμή του ίδιου γεωγραφικού μήκους και πλάτους. Συνορεύει στα νότια με την Κασπία Θάλασσα, ανατολικά με το Καζακστάν (περιφέρειες Ατιράου και Δυτικού Καζακστάν), βόρεια με την περιφέρεια Βόλγκογκραντ και δυτικά με την Καλμικία.

Βρίσκεται στο Νότιο Ομοσπονδιακό Διαμέρισμα της Ρωσίας.

Ιστορία

Επεξεργασία

Η περιφέρεια Αστραχάν είναι πατρίδα των Μπουζάν, μιας από τις αρκετές σλαβικές φυλές απ'όπου κατάγονται οι Ρώσοι.[3] Ζούσαν στη νότια Ρωσία και κατοικούσαν στην περιοχή γύρω από τον ποταμό Μπουζάν. Η περιφέρεια Μπουζάν ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1943 στα μέρη των περιοχών της καταργημένης ΑΣΣΔ Καλμικίας και το όκρουγκ του Αστραχάν στην περιφέρεια Στάλινγκραντ.[4] Τον Αύγουστο με Δεκέμβριο του 1942 οι Γερμανοί εισβολείς έφτασαν στα εδάφη της περιφέρειας και κατείχαν εδάφη της μέχρι το 1943.

Εγχείρημα Βέγκα

Επεξεργασία
Δείτε επίσης: Κατάλογος δοκιμών πυρηνικών όπλων της Σοβιετικής Ένωσης

Από τις 8 Οκτωβρίου 1980 μέχρι τις 27 Οκτωβρίου 1984, υπό την ηγεσία του Νικολάι Μπαϊμπάκοφ,[α] η ΕΣΣΔ διεξήγαγε δεκαπέντε πυρηνικές δοκιμές βαθιά στο υπέδαφος για το πρόγραμμα Πυρηνικές Εκρήξεις για την Εθνική Οικονομία στον χώρο Βέγκα στην έρημο Ριν στα ανατολικά της περιφέρειας, λιγότερο από 50 χιλιόμετρα από το Αστραχάν. Στόχος ήταν η δημιουργία ταμιευτήρων για την αποθήκευση φυσικού αερίου.[5][6] Λόγω του βάθους της έκρηξης (975 με 1.100 μέτρα κάτω από το έδαφος) και το σχετικά χαμηλό βάρος των εκρήξεων (3.2 με 13.5 κιλοτόνοι) δεν απελευθερώθηκε ραδιενέργεια.[5] Αυτές οι εκρήξεις είχαν χαμηλότερο βάρος από αυτές του εγχειρήματος Ζαφείρι, που γίνονταν 40 χιλιόμετρα νότια-νοτιοδυτικά του Αρινμπούρκ, για να μειωθεί η πιθανή σεισμική καταστροφή σε κοντινές πόλεις στο δέλτα του Βόλγα, συμπεριλαμβανομένου του Αστραχάν.[6][7] Εκείνη την εποχή, τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στο Αστραχάν, με βάθος 3.900 με 4.100 μέτρα, μπορεί να περιέχει ακόμη και 6 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ποσότητα παρόμοια με αυτή στο Ουρενγκόι. Το 2017, το κοίτασμα Αστραχάνσκογιε, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Αστραχάν και 40 χιλιόμετρα στη μέση του τόξου του Αστραχάν, είναι το ένατο μεγαλύτερο κοίτασμα στη Ρωσία και το μεγαλύτερο στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, με εκτιμώμενα κοιτάσματα φυσικού αερίου 2.9 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Το κοίτασμα διαχειρίζεται η Γκαζπρόμ Ντομπύτσα Αστραχάν, θυγατρική της Γκαζπρόμ.[8] Το κοίτασμα παράγει και αρκετό θείο.[8][9][10][11][12][13]

Σύγχρονη ιστορία

Επεξεργασία

Στις 30 Οκτωβρίου 1997, οι περιφέρειες Αστραχάν, Κίροφ, Μούρμανσκ, Ουλιάνοφσκ και Γιαροσλάβλ υπέγραψαν μια συμφωνία διαμοιράσματος εξουσιών με τη ρωσική κυβέρνηση, παραχωρώντας στην περιφέρεια αυτονομία.[14] Η συμφωνία καταργήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2001.[15]

Πολιτική

Επεξεργασία
 
Η έδρα του κυβερνήτη και της κυβέρνησης της περιφέρειας (όμπλαστ) του Αστραχάν στην οδό Σαβιέτσκαγια.

Επί σοβιετικής εποχής, την εξουσία μοιράζονταν τρία άτομα: ο γενικός γραμματέας του τοπικού παραρτήματος του ΚΚΣΕ (ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη εξουσία στην περιοχή), ο πρόεδρος του σοβιέτ (δηλαδή της τοπικής νομοθετικής συνέλευσης) και ο πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής του όμπλαστ.

Από το 1991 ο κυβερνήτης και το κοινοβούλιο εξουσιάζουν την περιοχή. Το κοινοβούλιο εκλέγεται από τον λαό, ενώ ο κυβερνήτης είτε είναι διορισμένος είτε εκλεγμένος.

Το σημαντικότερο έγγραφο στο όμπλαστ είναι η χάρτα του Όμπλαστ του Αστραχάν, το καταστατικό της περιοχής. Η νομοθετική συνέλευση περνά τους νόμους, τα ψηφίσματα και άλλες νομικές πράξεις και επιβλέπει την τήρηση των νόμων. Η κυβέρνηση του όμπλαστ είναι το υψηλότερο πολιτικό όργανο που ασχολείται με τη διακυβέρνηση του όμπλαστ.

Η διοίκηση στηρίζει το έργο του κυβερνήτη που είναι ο ανώτατος αξιωματούχος στην περιοχή και δρα ως εγγυητής της τήρησης του καταστατικού του Κράι τηρώντας το σύνταγμα της Ρωσίας. Κυβερνήτης σήμερα (Απρίλιος 2021) είναι ο Ίγκορ Μπάμπουσκιν.

Διοικητικές διαιρέσεις

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Διοικητικές διαιρέσεις της περιφέρειας του Αστραχάν

Η περιφέρεια του Αστραχάν έχει 11 επαρχίες, 6 πόλεις και 7 οικισμούς αστικού τύπου.

Δημογραφία

Επεξεργασία

Πληθυσμός

Επεξεργασία

Στην απογραφή του 2010 ο πληθυσμός της περιφέρειας είναι 1.010.073 κάτοικοι, συνεχίζοντας μια ελαφριά αυξητική τάση από τους 1.005.276 κατοίκους το 2002 και τους 998.114 κατοίκους το 1989.

Στατιστικά στοιχεία

Επεξεργασία
  • Γεννήσεις (2008): 14.200 (14.2 άτομα ανά 1000)
  • Θάνατοι (2008): 13.660 (13.6 άτομα ανά 1000)[16]

Το 2012 τα στατιστικά ήταν τα παρακάτω:

  • Γεννήσεις: 15.304 (15.1 άτομα ανά 1000)
  • Θάνατοι: 12.783 (12.6 άτομα ανά 1000)[17]

Συνολικό ποσοστό γονιμότητας:[18]

2009 - 1.77 | 2010 - 1.76 | 2011 - 1.78 | 2012 - 1.93 | 2013 - 1.91 | 2014 - 1.97 | 2015 - 1.97 | 2016 - 1.93(εκτίμηση)

Γλώσσες

Επεξεργασία

Η τοπική ομάδα των ρωσικών ποικιλιών είναι γνωστή ως Ρωσικά του Αστραχάν, όρος ο οποίος αναφέρεται σε αρκετές διαλέκτους που ομιλούνται εντός και γύρω από το έδαφος της περιφέρειας του Αστραχάν.

Εθνότητες

Επεξεργασία
 
Το δέλτα του Βόλγα στην περιφέρεια του Αστραχάν
 
Το φυσικό καταφύγιο Μπόγκντο-Μπασκουντσάκ στην περιφέρεια του Αστραχάν

Σύμφωνα με την απογραφή του 2010 η περιφέρεια έχει την παρακάτω εθνολογική σύνθεση:[19]

Θρησκεία

Επεξεργασία
Οι κύριες θρησκείες στην περιφέρεια Αστραχάν το 2012 (Σρέντα Αρένα Άτλας)[22][23]
Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία
  
 46%
Άλλοι Ανατολικοί Ορθόδοξοι
  
 4.3%
Άλλοι Χριστιανοί
  
 2.1%
Ισλάμ
  
 14.6%
Ροντνόβεροι και άλλες εντόπιες θρησκείες
  
 1.7%
Πνευματικοί αλλά μη θρησκευόμενοι
  
 16.5%
Αθεϊσμός και αθρησκεία
  
 6.2%
Άλλη θρησκεία ή δεν δηλώθηκε
  
 8.6%

Σύμφωνα με έρευνα του 2012 με δείγμα 56.900 ατόμων[22], το 46% του πληθυσμού της περιφέρειας ανήκει στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, το 4% είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που δεν ανήκουν σε κάποια εκκλησία ή ανήκουν σε άλλες ορθόδοξες εκκλησίες, ένα 2% είναι χριστιανοί χωρίς να ανήκουν σε κάποιο δόγμα, ένα 14% είναι Μουσουλμάνοι και άλλο ένα 2% είναι ροντνόβεροι (Σλαβική θρησκεία) ή ανήκουν σε άλλες λαϊκές θρησκείες. Το 16% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι είναι πνευματικοί αλλά μη θρησκευόμενοι, ένα 6% είναι άθεοι και ένα 10% ανήκει σε άλλες θρησκείες ή δεν απάντησε στην έρευνα.[22]

Ο ιουδαϊσμός και ο βουδισμός είναι μικρές θρησκευτικές κοινότητες στην περιφέρεια και έχουν ένα ναό έκαστος. Δεν εκπροσωπήθηκαν στην έρευνα που αναφέρεται πάνω, η οποία είναι πάντως αρκετά αντιπροσωπευτική της θρησκευτικής δημογραφίας στην περιοχή.

Οικισμός

Επεξεργασία
 
Αστραχάν
 
Αχτουμπίνσκ
 
Ζναμένσκ (περιφέρεια Αστραχάν)
 
Χαραμπάλι
Μεγαλύτερες πόλεις ή περιοχές (Περιφέρεια Αστραχάν) Ρωσική απογραφή του 2010
Κατάταξη Όνομα Διοικητικές διαιρέσεις της περιφέρειας Αστραχάν Πληθ.
1 Αστραχάν Αστραχάν 520.339
2 Αχτουμπίνσκ Επαρχία Αχτουμπίνσκι 41.853
3 Ζναμένσκ (περιφέρεια Αστραχάν) Ζναμένσκ (περιφέρεια Αστραχάν) 29.401
4 Χαραμπάλι Επαρχία Χαραμπαλίνσκι 18.117
5 Καμίζιακ Επαρχία Καμιζιάκσκι 16.314
6 Κράσνι Γιάρ (περιφέρεια Αστραχάν) Επαρχία Κρασνογιάρσκι (περιφέρεια Αστραχάν) 11.824
7 Ναριμάνοφ (περιφέρεια Αστραχάν) Επαρχία Ναριμανόφσκι 11.521
8 Ικριάνογιε Επαρχία Ικριανίνσκι 10.036
9 Βολοντάρσκι (περιφέρεια Αστραχάν) Επαρχία Βολοντάρσκι (περιφέρεια Αστραχάν) 10.005
10 Λιμάν (περιφέρεια Αστραχάν) Επαρχία Λιμάνσκι 9.024

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Το 1963, με υποστήριξη από άτομα του εγχειρήματος πετρελαίου του Κρασνοντάρ (Κρασναντάρνέφτεπραγιέκτ), ο Νικολάι Κονσταντίνοβιτς Μπαϊμπάκοφ κέρδισε το Βραβείο Λένιν στην τεχνολογία για την ανακάλυψη και ανάπτυξη των πεδίων συμπυκνωμένων φυσικού αερίου. Αργότερα, ως πρόεδρος της Γκοσπλάν από τις 2 Οκτωβρίου 1965 μέχρι τις 14 Οκτωβρίου 1985 επεδίωξε ενεργά την ανάπτυξη των πεδίων αυτών σε όλη την επικράτεια της Σοβιετικής Ένωσης.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ (Ρωσικά) OKTMO. www.gks.ru/metod/classifiers.html. Ανακτήθηκε στις 13  Μαρτίου 2015.
  2. ↑ «Бабушкин побеждает на выборах губернатора Астраханской области с 75,64% голосов». 9  Σεπτεμβρίου 2019.
  3. ↑ «CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Russia». w.w.w.newadvent.org. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019. 
  4. ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Established.
  5. ↑ 5,0 5,1 Victor H. Mikhaylov (επιμ.). «Ядерные испытания в СССР» [Nuclear tests in the USSR]. Ministry of Atomic Energy and the Ministry of Defense of the Russian Federation (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Nordyke, M. D. (1 Σεπτεμβρίου 2000). «Underground Cavities for Storage of Gas Condensate». The Soviet Program for Peaceful Uses of Nuclear Explosions (PDF). Lawrence Livermore National Laboratory. σελίδες 36–41. doi:10.2172/793554. Report no.: UCRL-ID-124410 Rev 2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017.  U. S. Department of Energy contract no.: W-7405-Eng48.
  7. ↑ Nordyke, Milo D. (24 Ιουλίου 1996). The Soviet Program for Peaceful Uses of Nuclear Explosions (PDF). IAEA. σελίδες 36–9. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Gazprom Dobycha Astrakhan». Gazprom. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  9. ↑ Borg, I.Y. (1982). «Underground nuclear explosions at Astrakhan, USSR». IAEA. Lawrence Livermore National Lab., CA (USA). Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  10. ↑ «USSR: Astrakhn Natural Gas Project» (PDF). CIA. 3 Δεκεμβρίου 1982. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  11. ↑ Kondratyev, А.Н.· Molodih, G.H.· Razmishlyaev, A.A. (13 Ιανουαρίου 1982). «Особенности формирования Астраханского газоконденсатного месторождения» [Features of the Astrakhan gas condensate field] (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  12. ↑ «Астраханская область. Объект "Вега" готовят к консервации.» (στα ru). regions.ru. 2003-11-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-06. https://web.archive.org/web/20171006112424/http://regions.ru/news/1317046/. Ανακτήθηκε στις 2017-10-05. 
  13. ↑ Yablokov, Alexei Vladimirovich. «Миф о безопасности и эффективности мирных подземных ядерных взрывов» [The Myth of the Safety and Efficiency of Peaceful Underground Nuclear Explosions]. Yabloko (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  14. ↑ «Yeltsin Signs Power-Sharing Agreements With Five More Russian Regions». Jamestown (στα Αγγλικά). 3 Νοεμβρίου 1997. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2019. 
  15. ↑ Chuman, Mizuki. «The Rise and Fall of Power-Sharing Treaties Between Center and Regions in Post-Soviet Russia». Demokratizatsiya: 146. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-05. https://web.archive.org/web/20190308002915/http://demokratizatsiya.pub/archives/19_2_L7H017206G216817.pdf. Ανακτήθηκε στις 2019-05-02. 
  16. ↑ «ДЕМОГРАФИЧЕСКАЯ СИТУАЦИЯ». web.archive.org. 5 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  17. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  18. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  19. ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα 2010Census.
  20. ↑ This figure includes ethnic Avars, Dargins, Lezgins, Kumyks, Tabasarans, and Laks.
  21. ↑ «Том 1. Численность и размещение населения» [Volume 1. Size and distribution of the population]. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. 
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 "Arena: Atlas of Religions and Nationalities in Russia". Sreda, 2012.
  23. ↑ 2012 Arena Atlas Religion Maps. "Ogonek", № 34 (5243), 27/08/2012. Retrieved 21/04/2017. Archived.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Όμπλαστ_του_Άστραχαν&oldid=10517493"