Όθων Ερρίκος του Χάρμπουργκ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Όθων-Ερρίκος (Otto Heinrich von Braunschweig-Harburg, 16 Ιουνίου 1555 - 15 Οκτωβρίου 1591) από τον Οίκο των Γουέλφων ήταν διάδοχος του πριγκιπάτου του Χάρμπουργκ, που ήταν μέρος του δουκάτου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Απεβίωσε όμως πριν τον πατέρα του.
Όθων-Ερρίκος | |
---|---|
Δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ | |
Ο θυρεός του Χάρμπουργκ | |
Γέννηση | 16 Ιουνίου 1555 Χάρμπουργκ |
Θάνατος | 15 Οκτωβρίου 1591 (36 ετών) Βρυξέλλες |
Σύζυγος | Μαρία ντ' Ενίν-Λιετάρ |
Επίγονοι | Κάρολος |
Οίκος | Γουέλφων |
Πατέρας | Όθων Β΄ |
Μητέρα | Μαργαρίτα του Σβάρτσμπουργκ-Λιούτενμπεργκ |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρώτος γιος του Όθωνα Β΄ πρίγκιπα του Χάρμπουργκ και της πρώτης συζύγου του Μαργαρίτας, κόρης του Ιωάννη-Ερρίκου κόμη του Σβάρτσμπουργκ-Λιούτενμπεργκ.
Μορφώθηκε κάτω από την αυστηρή επίβλεψη του πατέρα του. Διδάχθηκε επιστήμες, αφού ο Όθων Β΄ ρητά απαγόρευε τις Καλές Τέχνες. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και ήταν ιερέας (canon) για λίγο, αλλά έπειτα διάλεξε στρατιωτική σταδιοδρομία. Το 1590 οδήγησε το ιππικό του Αλεξάνδρου Φαρνέζε δούκα της Πάρμας κατά τον Ογδοηκονταετή Πόλεμο της ανεξαρτησίας των Κάτω Χωρών από την Ισπανία. Έδειξε θάρρος και τόλμη στη μάχη του Ιβρύ, στην Άνω Νορμανδία, όπου τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκειά της.
Απεβίωσε το επόμενο έτος στις Βρυξέλλες, 36 ετών, πριν από τον πατέρα του και έτσι δεν πρόλαβε να αναλάβει το πριγκιπάτο.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1588 νυμφεύτηκε τη Μαρία ντ' Ενίν-Λιετάρ, κόρη του κόμη Ζαν ντε Μποσού. Η Μαρία δεν ήταν από την τάξη των ευγενών και από τον μοργανατικό αυτόν γάμο δεν μπορούσε να τον διαδεχθεί ο γιος του:
- Κάρολος, απεβ. 1620, κυβερνήτης του Μπωμόν στο Λουξεμβούργο. Νυμφεύτηκε την Μαρία Βούτερς, κληρονόμο του Τέρντεκ και Ντυκ.
Πηγές
Επεξεργασία- Vaterländisches Archiv für hannoverisch-braunschweigische Geschichte, Herold & Wahlstab, 1835, p. 126 ff
- Gustav Adelbert Seyler: Vierteljahrsschrift fur Heraldik, sphragistik und Genealogie, 1873, p. 211