Άρτσιμπαλντ Χιλ
Ο Άρτσιμπαλντ Βίβιαν Χιλ (Archibald Vivian Hill, 26 Σεπτεμβρίου 1886 – 3 Ιουνίου 1977), γνωστός και ως Α.Β. Χιλ (A. V. Hill), ήταν Βρετανός φυσιολόγος, ένας από τους ιδρυτές του κλάδου της βιοφυσικής, αλλά και της επιχειρησιακής έρευνας. Μοιράσθηκε με τον Ότο Φριτς Μάγιερχοφ το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής του 1922 για την ανακάλυψή του αναφορικά με την παραγωγή θερμότητας και στους μύες.[17][18]
Βιογραφικά δεδομένα
ΕπεξεργασίαΟ Α.Β. Χιλ γεννήθηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας και ήρθε τρίτος στις πτυχιακές εξετάσεις των μαθηματικών (third wrangler) στο Κολέγιο Τρίνιτυ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, προτού στραφεί στη φυσιολογία. Ενώ ακόμα ήταν προπτυχιακός φοιτητής στο Κέιμπριτζ[19], το 1909, διετύπωσε τη σχέση που είναι σήμερα γνωστή ως εξίσωση Langmuir.[20] Η εξίσωση αυτή σχετίζεται στενά με την κινητική Michaelis-Menten και ήταν το θέμα της πρώτης ερευνητικής δημοσιεύσεως του Χιλ. Σε αυτή εξήγαγε τόσο τη μορφή ισορροπίας της εξισώσεως Langmuir, όσο και την εκθετική προσέγγιση στην ισορροπία. Η εργασία αυτή, που συγγράφηκε υπό την επίβλεψη του φυσιολόγου Τζων Νιούπορτ Λάνγκλεϋ, αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της θεωρίας των βιοχημικών υποδοχέων, καθώς το έδαφος για την εξαγωγή της εξισώσεως ήταν η πρόσδεση των δηλητηρίων νικοτίνης και κουράρε στους υποδοχείς της νευρομυϊκής σύνάψεως.
Το 1914, με την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο Χιλ έγινε αξιωματικός των τυφεκιοφόρων του συντάγματος του Κέιμπρτζσιρ. Στα τέλη του 1915, όταν βρισκόταν στο σπίτι του ως αδειούχος, του ζητήθηκε από τον μηχανικό Χόρας Ντάργουιν να έλθει μια μέρα να τους συμβουλεύσει πώς να εκπαιδεύουν τους χειριστές των αντιαεροπορικών. Επιτόπου, ο Χιλ επενόησε και πρότεινε αμέσως μια απλή μέθοδο με τη χρήση δύο κατόπτρων για τον προσδιορισμό του ύψους των αεροπλάνων. Κατόπιν συνειδητοποίησε ότι τα κάτοπτρα μπορούσαν να μετρούν και πού δημιουργείτο ο καπνός από την έκρηξη αντιαερπορικών πυρών, οπότε με την εισαγωγή αυτών των δεδομένων στις εξισώσεις της βαλλιστικής που περιγράφουν την τροχιά κάθε βλήματος μπορούσαν να συνταχθούν ακριβείς πίνακες βεληνεκών για τα αντιαεροπορικά. Προκειμένου να εκτελέσει μετρήσεις και υπολογισμούς, ο Χιλ συνέστησε τον «Πειραματικό τομέα αντιαεροπορικών», μια ομάδα με άνδρες που είχαν υπερβεί την ηλικία επιστρατεύσεως, τον Ραλφ Φάουλερ (που είχε τραυματισθεί ως αξιωματικός), καθώς και παλικάρια που δεν είχαν ακόμα φθάσει στην ηλικία επιστρατεύσεως, μεταξύ των οποίων τους Ντάγκλας Χάρτρη και Έντουαρντ Άρθουρ Μιλν. Αργότερα στην πορεία του πολέμου εργάσθηκαν και στον εντοπισμό εχθρικών αεροσκαφών από τον ήχο τους. Ο Χιλ έτρεχε ανάμεσα στους τόπους εργασίας τους με την αγαπημένη μοτοσικλέτα του. Στο τέλος του πολέμου ο Χιλ ως αξιωματικός εξέδωσε πιστοποιητικά σε περισσότερους από 100 συμμετασχόντες στην ομάδα και ο ίδιος τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (OBE).
Το 1923 ο Χιλ διαδέχθηκε τον Έρνεστ Στάρλινγκ ως καθηγητής της φυσιολογίας στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο Λονδίνου. Λίγα χρόνια αργότερα έγινε Καθηγητής Ερευνών της Βασιλικής Εταιρείας εκεί, όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1951. Το 1933, μαζί με τους Γουίλιαμ Μπέβεριτζ και Έρνεστ Ράδερφορντ, ίδρυσε το «Συμβούλιο Βοήθειας Ακαδημαϊκών» (που το 1936 μετονομάσθηκε σε «Εταιρεία για την Προστασία της Επιστήμης και της Μαθήσεως»), ενώ διετέλεσε και αντιπρόεδρός του. Μέχρι την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, η οργάνωση αυτή είχε διασώσει 900 επιστήμονες (18 από τους οποίους κέρδισαν αργότερα Βραβεία Νόμπελ) από τις ναζιστικές διώξεις.
Το 1935 ο Χιλ συμμετέσχε μαζί τους Πάτρικ Μπλάκετ και Χένρυ Τίζαρντ στην επιτροπή που γέννησε το ραντάρ. Ως εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας, ο Χιλ διετέλεσε γραμματέας του τομέα Βιολογίας της και αντιπροσώπευε την Εταιρεία στο Υπουργείο Εργασίας. Εκλέχθηκε επίσης ανεξάρτητος βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, από το 1940 μέχρι το 1945.
Μεταπολεμικά ο Χιλ ξανάχτισε το εργαστήριό του στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο Λονδίνου και συνέχισε εντατικά τις έρευνές του.[21] Το 1951 πέτυχε την ίδρυση Τμήματος Βιοφυσικής υπό τη διεύθυνσή του, ενώ το 1952 εκλέχθηκε πρόεδρος της Βρετανικής Ενώσεως για την Προαγωγή της Επιστήμης και γενικός γραμματέας του Διεθνούς Συμβουλίου Επιστημονικών Ενώσεων. Το 1967 αποσύρθηκε στο Κέιμπριτζ και τα τελευταία χρόνια της ζωής του έχασε βαθμιαία την ικανότητα του βαδίσματος. Απεβίωσε εκεί σε ηλικία 90 ετών «χαίρων της μεγαλύτερης στοργής περισσότερων των εκατό επιστημονικών απογόνων του σε ολόκληρο τον κόσμο».[22]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΤο 1913 ο Άρτσιμπαλντ Βίβιαν Χιλ νυμφεύθηκε τη Μάργκαρετ Νέβιλ Κέυνς (Margaret Neville Keynes, 1885-1974), αδελφή του μεγάλου οικονομολόγου Τζων Μέυναρντ Κέυνς. Απέκτησαν τέσσερα τέκνα, τα εξής:
- την Πόλυ Χιλ (1914-2005), που έγινε οικονομολόγος
- τον Ντέιβιντ Κέυνς-Χιλ (1915-2002), που έγινε φυσιολόγος
- τον Μωρίς Χιλ (1919-1966), που έγινε γεωφυσικός και ωκεανογράφος
- την Τζάνετ Χιλ (1918-2000), που έγινε παιδοψυχίατρος και παντρεύτηκε τον ανοσολόγο και βακτηριολόγο Τζων Χέρμπερτ Χάμφρεϋ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6w67n2c. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/A-V-Hill. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. professor-archibald-hill. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 «Kindred Britain»
- ↑ (Αγγλικά) Hansard 1803–2005.
- ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1922». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020.
- ↑ «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020.
- ↑ www
.scientificlib .com /en /Physics /Info /GuthrieMedalAndPrize .html. - ↑ odyssee
.univ-amu .fr /files /original /2 /1010 /RP-53499 _Livret-etudiant _1954-1955 .pdf. - ↑ gallica
.bnf .fr /ark: /12148 /bpt6k45861361 /f5 .image .r=honoris?rk=3090144%3B0. - ↑ L'Information universitaire. 10 Ιουνίου 1948. gallica
.bnf .fr /ark: /12148 /bpt6k45861361 /f5 .item .r=honoris. - ↑ «Award winners : Copley Medal». (Αγγλικά) Βασιλική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Lectures and Prizes». (Αγγλικά) The Physiological Society. Νοέμβριος 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2020.
- ↑ Bassett, DR Jr (2002). «Scientific contributions of A.V. Hill: exercise physiology pioneer». Journal of Applied Physiology 93 (5): 1567-1582. doi:. PMID 12381740. https://archive.org/details/sim_journal-of-applied-physiology_2002-11_93_5/page/1567.
- ↑ «The Oxford Dictionary of National Biography». Oxford Dictionary of National Biography (online έκδοση). Oxford University Press. 2004. doi:. (Subscription or UK public library membership required.)
- ↑ Hill, A.V. (1909). «The mode of action of nicotine and curari, determined by the form of the contraction curve and the method of temperature coefficients». The Journal of Physiology 39 (5): 361-373. doi:. PMID 16992989.
- ↑ Langmuir, Irving (June 1918). «The Adsorption of Gases on Plane Surface of Glass, Mica and Platinum». Journal of the American Chemical Society 40 (9): 1361–1402. doi:. https://zenodo.org/record/1429050.
- ↑ Hill, A.V. (1965). Trails and Trials in Physiology. Λονδίνο: Edward Arnold.
- ↑ Katz 1978, σελ. 133
Πηγές
Επεξεργασία- Lusk, G. (1925). Lectures on nutrition: 1924–1925. Φιλαδέλφεια: W.B. Saunders Company.
- Medawar, Jean: Pyke, David (2012). Hitler's Gift: The True Story of the Scientists Expelled by the Nazi Regime (Paperback). Νέα Υόρκη: Arcade Publishing. ISBN 978-1-61145-709-4.
- Stevenson, L.G. (1953). Nobel Prize Winners in Medicine and Physiology: 1901–1950. Νέα Υόρκη: Henry Schuman.
- Ο Archibald V. Hill στον ιστότοπο των Βραβείων Νόμπελ